From Beer To Eternity |AFM Records, 2013|

01. Hail To His Majesty (Peasants), 02. Punch in the Face, 03. PermaWar, 04. Perfect Storm, 05. Fairly Unbalanced, 06. The Horror, 07. Side F/X Include Mikey's Middle Finger (TV 4), 08. Lesson Unlearned, 09. Thanx But No Thanx, 10. Change of Luck, 11. Enjoy The Quiet, 12. PermaWar Remix, 13. Thanks For The Dub Remix

Alowi Jourgensenowi nie można odmówić inteligencji, ironii, a szczególnie doskonałej pamięci. Jeżeli jednak ktoś twierdzi, że nagrywa album dla siebie - dla samej frajdy, ale mimo to wprowadza go do kanałów dystrybucyjnych, sprzedaje i ostro promuje, to niestety jest hipokrytą. A tak wygląda sprawa z Ministry i ich From Beer To Eternity, 'ostatnim' albumem wydanym w pół roku po Relapse (2012), także szumnie zapowiadanym jako 'ostatni' w dyskografii. Mało tego, utwory zostały nagrane 'od zera' w ciągu zaledwie 19 dni.

Ministry najwyraźniej nie umie odejść z klasą, a wystarczyłoby spocząć po wydaniu, bardzo ciekawej zresztą biografii lidera Ministry pt. The Lost Gospels, przesiąkniętej szokującymi wydarzeniami z przeszłości, seksem, narkotykami i oczywiście rock'n'industrialem. Al, dla którego odzywka 'fuck you!' jest równoznaczna z 'cześć!', przyznaje w powyższej książce, że podczas nagrywania nowego albumu nie dało się odczuć napięcia wśród muzyków, co było dosyć nietypowym zjawiskiem w historii zespołu. Poprzednie albumy wiązały się z nadużyciami, kłótniami i narkotykami. Zamiast tego, podczas sesji nagraniowych na potrzeby From Beer To Eternity miało miejsce spokojne picie piwka, spontaniczna zabawa, żarciki i granie 'od serca'. Muzycy zapierali się, że nie chcieli powtarzać motywów zastosowanych na płytach Relapse i Psalm 69. Zgodnie stwierdzili, że najnowszy album Ministry, jest jednocześnie najlepszym w dotychczasowej dyskografii tej grupy. Czy to znany chwyt marketingowy? Dłużyzny znane z Relapse pojawiają się jednak w 'Punch in the Face', a nawiązania do albumu z 1992 r. można łatwo odnaleźć w utworach 'Fairly Unbalanced' i 'Side F/X Include Mikey's Middle Finger' - przekornie oznaczonym symbolem 'TV 4' (dla niewtajemniczonych - słynny, thrashowy utwór z Psalm 69 nosi tytuł 'TVII').

Kompozycja 'Perfect Storm' spodoba się wybrednym (czytaj: starym) fanom Ministry, bo naznaczona jest ciężkimi i mrocznymi akcentami oraz gitarowymi jazdami, tak bardzo charakterystycznymi dla płyt Filth Pig oraz Dark Side of The Spoon. Obok 'Perma War' i 'Punch in the Face', jest to według mnie najlepszy utwór na tym albumie. Ciekawie brzmi też 'Change of Luck', w którym jak może się wydawać, przypadkowo wprowadzony chórek jest tylko potwierdzeniem ironicznego podejścia Ministry do tworzonej przez siebie muzyki.

W sesji nagraniowej najnowszego albumu wzięli udział Sin Quirin (gitara), Aaron Rossi (perkusja), basista Tony Campos (Static-X) oraz gitarzysta Mike Scaccia (zmarł na zawał serca występując na scenie z Rigor Mortis, w kilka dni po sesji nagraniowej dla Ministry). Oznacza to, że z nowego składu zespołu zabrakło tylko Tommy'ego Victora (Prong). Bez wątpienia jednak każdy z muzyków, a także inżynierów dźwięku (w tym, nowy nabytek i ulubieniec Ala - Sammy D'Ambruoso), dołożył coś od siebie.
Muzyka na From Beer To Eternity brzmi miejscami bardzo nowatorsko, nierzadko balansując na granicy zaskoczenia. Utworów doprawionych tak nowoczesną (i niezbyt oryginalną) elektroniką można by się prędzej spodziewać po otwartej na eksperymenty grupie Skinny Puppy, niż znanym z radykalnego brzmienia Ministry.
Wśród takich kontrowersyjnych utworów, znajdują się elektroniczne 'Hail To His Majesty (Peasants)' i 'The Horror' oraz 'Lesson Unlearned' przywodzący na myśl klimaty lat 70-tych dzięki funkowym, damskim chórkom w stylu ABBY czy Diany Ross. Nic dodać, nic ująć - hicior. Poza tym, kompozycja 'Thanx But No Thanx' utrzymana jest w stylu reggae, jednakże aranżacje przełamane zostały doskonałym basem i ostrymi riffami gitar. Dodatkowo, utwór ten zawiera fragmenty poematu A Thanksgiving Prayer autorstwa postaci znanej i pośrednio wpływowej, jeśli chodzi o ideę samplingu w muzyce industrialnej, a mianowicie Williama S. Burroughs.

Na koniec, drobna refleksja nad okładką autorstwa fotografa Allana Amato. Ministry nigdy nie słynęło z oszałamiających okładek do płyt. Nie można odmówić im pewnych cech prowokacyjnych, nawiązujących do cynicznego zabarwienia utworów czy innych symbolicznych odniesień. Jednak już na Relapse (grafik jak powyżej) zaznaczyła się tendencja do ilustracyjnej amatorszczyzny, a co za tym idzie, wielu estetów narzekało na gnuśność designu. Tym razem, na okładce do From Beer To Eternity dominuje wszechpotężny (odchudzony i odmłodzony) Al, który niczym seksistowski guru trzyma na uwięzi (w rybackiej sieci!) kobiety - blondynkę, rudą i aż cztery brunetki - stadko seksownych groupies. Ilustracja, która ma podobno nawiązywać do poskramiania siedmiu grzechów głównych, rozdrażni feministki.

Używki (OK, twarde narkotyki) zniszczyły Ala, a pośrednio zabiły Scaccia'e oraz basistę Paula Ravena. Jakkolwiek lider Ministry przejdzie do Krainy Wiecznych Łowów, tak jego prochy mają już zapewnione miejsce w kosmosie. Stanie się to dzięki notatce w testamencie jego starego przyjaciela i jeszcze większego dziwaka, Williama S. Burroughs oraz finansom Ministry. Być może From Beer To Eternity przypadnie do serca zamiłowanym piwoszom, ale mnie, miłośniczki wina jakoś specjalnie nie rzucił na kolana.

(Katarzyna 'NINa' Górnisiewicz, Fabryka Music Magazine, 31.08.2013 r. Krótka, darmowa recenzja. Zobacz notę o prawach autorskich)