The System Doesn't Work |Invisible Rec., 2005, ++++|

Warpath,Return of the Soldier,Never-Nothing,Fall Down,Free,I,Away,Greetings From The Southside,Faction/Discord,Rather Be Dead,Sympathy For The Devil

Idea tworzenia tzw. Supergrup wydaje się prosta – każdy muzyk dodaje coś ze swojego wieloletniego doświadczenia w tworzeniu muzyki, i liczy na jak największe zainteresowanie ze względu na znane nazwiska. Co prawda, niewiele jest takich zespołów, by wspomnieć Pigface, Dessau, czy H3llb3nt, ale przy okazji takiej współpracy powstają czasem ciekawe płyty. Project .44 to najlepszy zespół spośród tych supergrup, jaki udało mi się poznać w ciągu ostatnich 8 lat.

Co przemawia za siłą ich muzyki? Nazwiska niewątpliwie też – mamy tu i Charlesa Leviego aka Levi/TKK, świetnego basistę, występującego w takich zespołach jak My Life With The Trill Kill Kult, H3llb3nt, Pigface, Bangalore, The Urban Soundtrack i wielu innych. Jest też Louis Svitek, znany chyba najbardziej z współpracy z Ministry (jego gitary i studyjna produkcja wręcz wyciekają z prawie każdego utworu na tej płycie), a takze z Mindfunk.

Co do muzyki, to jak można by się było domyślać, nie znajdzie sie tu nic miękkiego i przypadkowego. Nisko nastrojony bas Leviego, ostre, szarpane riffy gitary Svitka i zadziorne wokale Chrisa Harrisa wraz z dynamiczną pracą pozostałych muzyków tworzą klimat, jaki poznaliście chyba tylko na płytach Ministry z lat 90-tych – The Land of Rape and Honey, Psalm 69 oraz The Mind Is A Terrible Thing To Taste. Poza takimi utworami jak Warpath, Free, Warpath, Return of the Soldier, Free, Never~Nothing, Rather Be Dead (moi faworyci), I, czy też Faction/Discord można napotkać także na takie wybryki, jak utrzymany w południowym, wręcz hiszpańskim klimacie utwór Away, który w pewnych momentach ukazuje kontrastową agresje gitarowych riffów.

Polecam wszystkim tym, którym płyta "Rio Grande Blood" Ministry wydaje się za ostra, a także tym, którzy śledzą poczynania Charlesa Leviego i mogą się po raz kolejny przekonać, że ten basista po raz kolejny świetnie odnalazł się w industrialno-rockowych klimatach. (NINa)

---

Look Me In The Eye |The Orchard, 2000, ++++|

Clouds,Tonight We Murder,I Don't Care,Everything Is Always Wrong,Corporate T.U.T.T.,Copsong,(intro) Dark Places,Revenge,Bastard,Deceit,The Figurehead,Awm,Personal Jesus

Debiut Project .44 to gorąco-chłodny zestaw utworów, do których fani rockowo-industrialnych brzmień przywykli na starszych płytach Ministry lub Revolting Cocks. Nic dziwnego, bowiem te produkcje w pewnych okresach działalności zespołów spina swoją obecnością Louis Svitek, którego wpływ na nagrania Project .44 jest najwyraźniej dominujący.

Poza wspaniałymi, gitarowymi jazdami w utworach Everything Is Always Wrong, Revenge or Bastard, można doszukać się dwóch coverów. Pierwszy z nich to Tonight We Murder, w oryginale nagrany przez Ministry, a drugi to Personal Jesus, ograny już kawałek, coverowany chyba przez większość znanych zespołów, a pochodzący z repertuaru Depeche Mode. W tym utworze bardzo ciekawie brzmią pierwsze sample, później robi się już szablonowo.

Osobiście zabił mnie utwór I Don’t Care za fajne, marszowe tempo i nihilistyczny refren oraz Corporate T.U.T.T. za pięknie klangowany bas, na którym gra znany z wielu zespołów Charles Levi i klimat utworu łączący hałaśliwe dokonania Atari Teenage Riot z chaosem Revolting Cocks. Utwór Copsong na pewno lepiej będzie brzmiał w remiksie, ponieważ znajduje się w nim pełno pustych przestrzeni. Bardzo dobrym utworem jest Deceit, w którym uwidaczniają się na pierwszym planie ostre gitarowe riffy. Rozkosz ogarnia podczas słuchania The Figurehead, przypominają się czasy Wax Trax! Brudne brzmienie gitary i wpadający w ucho refren to dwie cechy tego utworu, które na pewno wpłyną na zapamiętanie go w tej postaci.

Siła napędowa Project .44 tkwi w powtarzających się frazach zarówno riffów jak i sampli, co nadaje utworom mechaniczną, nieco industrialną otoczkę, która w chmurze gitarowej jazdy i zadziornych wokali wypada bardzo pociągająco. (NINa)