U.S.S.A. |U.S.S.A., 2007| ++++

Dead Voices, Autumn Flowers, Blue Light, Cruel Beauty, Middletown, Summer Endless Summer, Forget Yourself, Cab Ride, Peculiar Thing, Sugarwater, Wasteland.

To bardzo nowy, amerykański zespół, w którego składzie pojawiają się nie tak znowu nowi muzycy. Mowa tu o Duane Dension, który po współpracy z Jesus Lizard i Tomahawk został gitarzystą U.S.S.A. oraz Paul Barkerze, chyba jednym z bardziej charakterystycznych basistów, znanym głównie z Ministry, ale także innych projektów jak Revolting Cocks, Lead Into Gold, Pigface, Lard, PTP, czy też producenta płyty grupy I Love You But I've Chosen Darkness.
W zespole znajdują się także perkusista Johhny Rabb i wokalista Gary Call, obaj już bardzo dobrze zaadoptowani do współpracy z bardziej znanymi muzykami. Wokale Gary'ego przypominają mi miejscami i Davida Bowie, i Nicka Cave'a, i Petera Murphy'ego ale też bardziej drapieżne głosy jak np. podobieństwa do stylistyki znanej z twórczości Scotta Weilanda (Stone Temple Pilots).

Brzmienie U.S.S.A. można by określić jako mieszankę muzyki rockowej z gatunkiem new wave, tym europejskim z lat 80'tych, na którym wypłynęły zespoły pokroju The Cult, Bauhaus, New Model Army, a także brzmieniem brytyjskich zespołów lat 90tych. Do tego bardzo amerykańskie, rockowe brzmienie gitar i sporadyczne dodatki 'industrialne' w stylu Godflesh i Neurosis (utwór Wasteland).
Co daje taka mieszanka? Bardzo ciekawy efekt. Znacie Stone Temple Pilots? Queens Of The Stone Age? Fantomas? The Melvins? U.S.S.A. mieści się dokładnie miedzy nimi i na pewno zgromadzi wokół siebie wielu nowych fanów, a także miłośników muzyki tychże wymienionych zespołów. W U.S.S.A. słychać też brzmienia, jakie znamy z Ministry, tego starszego, sprzed odejścia Barkera w 2004r. w którym to zespole spędził 18 lat i wraz z Alem Jourgensenem wypracowali brzmienie, które dało Ministry etykietkę ale i status kultowej, rockowo-industrialnej grupy. Takie też głównie gitarowe brzmienia możemy usłyszeć w utworach Middletown i Cab Ride.

Mój ulubiony kawałek to Blue Light, bardzo w stylu Stone Temple Pilots, ale także Middletown, tajemniczay, narastający, pełen napięcia dzięki krótkimi powtarzającym się riffom gitar ale i nie pozbawiony kilku jaśniejszych momentów. Ciekawy jest też Summer Endless Summer pełen kontrolowanych emocji, z ładnie zestawionymi partiami gitar, perkusji, czystych i prostych linii basu oraz wspaniałymi wokalami Gary'ego. Utwór Cab Ride jest też jednym z tych, które zapamiętuje się na dłużej ze swoim tajemniczo-psychodelicznym wydźwiękiem i bardzo ciekawą, nieco przesterowaną linia basu. Jest na płycie też nieco balladowy utwor pt. Peculiar Thing.

Cała płyta jest utrzymana w jednej tonacji, nie ma jakichś niepotrzebnych niespodzianek, udziwnień na siłę, panuje spójność pomysłów i realizacji. Jest wszystko co potrzebne, by założyć, że U.S.S.A. po tej debiutanckiej płycie będzie mogła być określona jako 'charakterystyczna' ze względu na brzmienie i glos Garry'ego Calla.
Nie jest to oczywiście muzyka industrialna i nie w takim kontekście jest recenzowana w Fabryce. Recenzja pojawia się tu za sprawa mojego zainteresowania poczynaniami Paula Barkera.

U.S.S.A. znajdziecie jak na razie na Myspace http://www.myspace.com/ussaband i Fuzz.com (http://ussa.fuzz.com/
PS. Zdjęcie poglądowe, jako że dostałam CD promocyjne bez okładki. Foto pochodzi z ich profilu na Myspace. (NINa)