Killing Days... The Lost Years |2007, Radio Valkyrie Records, +++|

01 I Pray For You Pt. 1, 02 My Brother Madness - Eviceratedmix, 03 I Pray For You Pt.2, 04 Frustrated - Novox, 05 East Coast Psycho - Greedmix, 06 Goodbye - Novox, 07 (Life Is Not A) Sunny Day, 08 Killingdays - Novox, 09 Untitled, 10 Sleep - Shewasmurderedmix, 11 Abyss - Novox, 12 This Frozen Earth - Livedownheremix, 13 Planetcrash - Novox, 14 Mr. Hollow Man, 15 My Brother Madness - Bloodismix

Vein Cage stara się robić coś oryginalnego. Nic dziwnego, bo mamy na rynku tylu słabych wykonawców, że w Fabryce zawsze chętnie witany jest ktoś z ambicjami. Ta oryginalność powoduje, że jego industrialno-metalowe kompozycje, przeplatane są także wpływami stylów cold wave i hard core. I tą inność słychać. Stąd też krótkie kompozycje oparte na stabilnym rytmie, zapętlonych wokalach, ostrych riffach gitarowych. Nie da się tego opisać w sposób, który dawałby wam od razu pojęcie czym jest muzyka Vein Cage. Słychać tu i oryginalną dzikość pomysłu i znane już wpływy Ministry, 16volt, Circle of Dust, ciężar Godflesh, gitarowe rozwiązania zaczerpnięte od Bad Brains, Biohazard, Suicidal Tendencies czy Sick of It All.
I tak, pierwszy utwór I Pray For You to wprowadzenie do CD, króciutkie, ponad minutowe intro, które ma swój urok. Następnie My Brother Madness z tym Godfleshowym tempem. Potem znowu wracamy do nieco rapowych rytmów w I Pray For You Pt. 2, ale kolejny utwór Frustrated to już typowe brzmienia muzyki znanej pod hasłem coldwave, czyli zimna elektronika z agresywnym wydźwiękiem.

Zaczepnie gitarki i delikatny bas przynosi we wstępie utwór East Coast Psycho – Greedmix, ale później nastrój zmienia się na bardziej monotonny, z powtarzającym się refrenem. Utwór zdecydowanie za długi jak na tak prostą formułę.

Goodbye – Novox zaczyna się wstępem, który można by pociągnąć nieco dłużej, bo potem przechodzi w rapowane tempo, które już mi się mniej podobało. Natomiast (Life Is Not A) Sunny Day – coś dla fanów Ministry z ich najmroczniejszej płyty (The Dark Side of a Spoon – są tu podobieństwa do utworu 'Kaif'), powoli, ciężko, ale pojawiają się też rytmy downtempo i bardzo fajne linie basu w stylu Paula Barkera.

Killingdays - Novox to już majstersztyk i bez wątpienia znajdzie uznanie u każdego fana takiej muzyki. Jest ciężko, a jeśli się bardzo uprzeć, także tanecznie. Cieniutka, płaczliwa gitarka pojawia się na tle kuszącego tła zmiksowanych sampli. Jedyne co nudzi, to niezbyt ciekawy beat, tzn. same sample wybrane na beat. Tempo utworu i jego stopniowy wzrost pasuje do co poniektórych filmów akcji, ale jak ktoś woli to i do 'przyrodniczych' też, dla wzmocnienia efektu ;) Utwór wyłącznie instrumentalny, którego ogromnym plusem jest kontrast między delikatnym riffem gitary i zimno-falowym tłem, gęsto utkanym zapętlonymi samplami i beatami.

W utworze Untitled – mamy jakieś rytmy zaczerpnięte jak gdyby z wczesnych płyt Ministry (Flashback?). Sleep - Shewasmurderedmix – bardzo dobry przykład na to, jak można wykorzystać hardcorowe wpływy w połaczeniu z industrial-metalem i nie przekroczyć granic agresywności. Tutaj sytuację łagodzi naturalny, chociaż nieco przesterowany bas i leciutko falujące riffy gitar.

Abyss - Novox – ciekawa konstrukcja, ale moim zdaniem można było zrobić z tego utworu coś więcej. Nie potrzebne te syntetyczne wstawki, ale bardzo ciekawe riffy gitar i mroczny wydźwięk. Utwór za długi, bez podtekstów, podobnie jak East Coast Psycho – Greedmix. This Frozen Earth - Livedownheremix – na pierwszym planie sampler, gitary w tle. Przy pierwszym przesłuchaniu miałam wrażenie, że może powinno być odwrotnie, ale po zastanowieniu stwierdziłam, że tak wyraźne gitary na pierwszym planie zdominowałyby utwór, i z industrialno-metalowego stałby się zbyt metalowym. Chociaż sam utwór mnie nie przekonuje, za duży tu rozdźwięk między elektroniką i agresywnością, brak jakiegoś pomysłu na konstrukcję, niektóre sample wydają się zbędne, jakby powkładane, aby zapchać dziury w kompozycji.

Planetcrash - Novox to najcięższy i najbardziej przytłaczający utwór na tej płycie. Idealnie pasuje do mrocznego i zaśmieconego fragmentu lasu z okładki płyty, gdzie jedynym żyjącym stworzeniem jest nie mniej podejrzane, czarne ptaszysko. Ciekawy utwór, o konkretnej kompozycji i stałej dynamice, z równym udziałem elektroniki i gitar. Mr. Hollow Man to z kolei rozpoznawalne przez fanów Ministry klimaty jakby z płyty Filth Pig i, ponownie z The Dark Side of a Spoon. Ociężałe tempo, przesterowane gitary i wokale, jakieś dziwne sample w tle. Podobają mi się ciężkie gitary, ale nieco mniej puste i standardowe beaty.

Na koniec My Brother Madness – Bloodismix w metalowo-industrialnym klimacie, bardzo ciężkim i zdominowanym przez równy zasięg gitar i elektroniki. Niestety znowu sztuczne beaty zamiast żywej perkusji, która spowodowałaby większą dynamikę i głębię. No ale trudno samemu spełnić wszystkie te wymagania, jako, że Vein Cage jest projektem solowym Petera DiNardiego.

Nad całością masteringu i produkcji tej płyty czuwał wieloletni współpracownik Petera - Mark Alan Miller z cenionej grupy Out Out, a płytę 'popełniono' w jego studio Slaughterhouse.

Vein Cage znany w USA, w Europie chyba mniej, w Polsce raczej w ogóle (chociaż płyty można czasem zdobyć na Allegro) przygotowuje się do wydania najnowszej płyty. Nagrania trwają bodajże od wiosny tego roku, muzyk przeprowadził się do nowego domu, gdzie będzie miał więcej kreatywnej swobody, a także własne studio. Nowe dema zapowiadają się ciekawie, z akcentem położonym na poprzednie dokonania, czyli mix industrialu z hardcorem, tak więc po przyswojeniu sobie dotychczasowych płyt Vein Cage, nowa płyta nie będzie zaskoczeniem. Vein Cage podejmuje się także remiksów, więc jeśli masz zespół, szukasz profesjonalisty do remiksu -> uderzaj do Petera.
Po detale i aktualizacje zapraszam na http://www.myspace.com/veincage
(NINa)