Aeon Xpand |2008, Aphtic Audio, +++|

01.Castrated (Original Edit), 02. Alone (Disharmony Remix), 03. Castrated (Zintek Remix), 04. Scarred (JVL 7" Construction Remix), 05. Torn (Process Void Ripped Remix), 06. Alone (Pask Remix), 07. Torn (Searad Remix), 08. Castrated (In-Tranzit Remix)

Empty sukcesywnie zdobywa kolejne stopnie wtajemniczenia na rynku muzycznym, tym razem z płytą zawierająca remiksy do wydanej wcześniego CD Open Aeon. Jest tu kilka perełek, które bedą w stanie rozruszać imprezowiczów, a myślę tu o cudnej, transowej wersji Castrated (In-Tranzit Remix) zrobionej na wzór utworów grupy Underworld, a także Torn (Searad Remix), miejscami mroczny i ciężki, miejscami poprostu do słuchania, chociaż mógł pozostać utworem wyłącznie instrumentalnym, bez tych standardowych efektów zastosowanych na wokalach. Jednakże moim ulubieńcem, dla którego podjęłam się recenzji tej płyty (bo jednak o rocku industrialnym tu nie możemy mówić) jest Adam Pask w remiksie do utworu Alone, którego kolejne wersje otrzymywałam od Paska już od roku. Bogaty brzmieniowo, zachowujący stały, intrygujący klimat, wykonany ze znajomością technik remiksowania i nadający oryginalnemu utworowi całkiem nowe brzmienie, to ciężka praca Paska.

Inna wersja Alone (Disharmony Remix) to już zdecydowanie muzyka IDM, klimatyczna i jednocześnie utrzymująca określone tempo, bardzo dobra jeśli masz przed sobą do pokonania długą drogę pociągiem, samochodem czy MPK, a już zdecydowanie nadaje się jako podkład do długodystansowych manewrów łóżkowych. Castrated (Zintek Remix) nie za bardzo mi się podobał, za dużo zmian tempa i klimatów, Zintek chyba nie do końca wiedział, co chce tym utworem osiągnąć. Scarred (JVL 7" Construction Remix) rozpoczął się tak, że miałam ciary na grzbiecie, ale potem przekształcił się w standardowy utwór z gatunku dark electro/drum'n'bass. Torn (Process Void Ripped Remix) płynie ciekawie, perkusja jak z utworów the Sisters of Mercy, ale później weszły wokale potraktowane tym samym 'kosmicznym' efektem co w remiksie Searada, które mnie od razu odrzucają. Mam wrażenie, że gdzieś w podkładzie plątała się przesterowana gitarka i to akurat brzmiało ciekawie.

Empty niewątpliwie pracuje na swój sukces, ale jak przystało na ówczesne czasy - płytę z remiksami wydać trzeba. Kolektyw może więcej, jest to też szansa na wkręcenie w biznes wykonawców mało znanych, ale utalentownych. W oczekiwaniu na kolejny nowy album, polecam ten CD przede wszystkim fanom brzmień elektronicznych. (NINa)

http://www.myspace.com/emptystudio