FABRYKA - Encyklopedia Rocka i Metalu Industrialnego

Wurst |Metropolis Rec./KMFDM Inc., 2010|

1. D.I.Y. (Edit), 2. Tohuvabohu (Edit), 3. Son Of A Gun (Overhauled Mix Edit), 4. Juke Joint Jezebel (Single Mix), 5. Naive (Edit), 6. Sucks (12" Mix Edit), 7. Hau Ruck (Edit), 8. More and Faster (12" Mix), 9. Money (Radio Mix), 10. Megalomaniac (Single Mix Edit), 11. Virus (12" Mix Edit), 12. Light (Cellulite Radio Mix), 13. Anarchy (Edit), 14. Vogue (Edit), 15. Split (12" Mix Edit), 16. WWIII (Edit), 17. Godlike (12" Mix Edit), 18. A Drug Against War (Single Mix), 19. Power (Single Mix Edit)

Z każdym wydaniem The Best Of, zestawu singli, B-side'ów, remasterów, miksów i remiksów, zespół KMFDM zmusza mnie do powrotu do poprzednich albumów w ramach samych tylko porównań. A jest co porównywać, bo oficjalna dyskografia tego zespołu liczy ponad 29 płyt i 26 singli, zrealizowanych od połowy lat 80-tych do 2010 r*.
Wierzę jednak, że wierni fani KMFDM znają każdy ich utwór na pamięć i to głównie dla nich wydawane są takie właśnie kompilacje, jaką jest też Wurst.

Album liczy sobie dziewiętnaście utworów, problem jednak w tym, że jako płyta kompilacyjna zawiera znowu te same utwory, które pojawiały się na poprzednich składakach, czyli znowu mamy tu nieśmiertelny Money, Godlike, Juke-Joint Jezebel, Naive, Light, Virus, Vogue, A Drug Against War i Split. Pozostaje dla mnie zagadką, dlaczego zespół nie poprawia np. takich ciekawych utworów ze starszych płyt, jak Unfit, Move On, Murder, Zip, Trash Up!, Thumb Thumb, Leibeslied albo nawet całej płyty Don't Blow Your Top, która jak dla mnie jest najsłabsza w dyskografii, i którą spokojnie można byłoby tuningować. No, ale jak już zapowiedzieli w pierwszy utworze: "KMFDM nigdy nie przestanie".

Podniosłe tony rodem z reklamówki studia Metro-Goldwyn-Mayer, wprowadzające do większości kasowych filmów rozpoczynają ten album, tworząc intro do utworu D.I.Y (Edit), który w dalszej części jest już utrzymany w dynamicznym i co do sekundy wyliczonym tempem, tak typowym dla muzyki KMFDM.
Tohuvabohu (Edit) został wystylizowany na muzykę electro-EBM, nadal jednak zachowując cechy oryginału, i taki to raczej remiks niż miks. Z kolei, Son Of A Gun (Overhauled Mix Edit) zawiera elementy stosowane z muzyce trance (jak np. w nagraniach Infected Mushroom), chociaż cały utwór bazuje na mieszance elektroniki z wokalami i riffami gitar. W zasadzie te krótkie riffy tworzą charakterystyczne dla KMFDM brzmienie i jeśli inny zespół, nawet nie znając muzyki KMFDM przypadkiem je zastosuje, to łatwo będzie o posądzenie go o kopiowanie.
Dalej, hicior Juke-Joint Jezebel (Single Mix) - chyba nie ma osoby na scenie industrial rock, industrial, electro itd., która nie znałaby tego utworu. W zasadzie każda wersja tego utworu, przygotowana przez jego twórców, brzmi mniej więcej tak, jak i oryginał. I dobrze, bo to bardzo fajny, taneczny kawałek, chyba nadal najlepszy w dyskografii grupy, mimo że nagrany piętnaście lat temu. Powyższe dotyczy także utworu Light (Cellulite Radio Mix), będącym kolejną wizytówka KMFDM.

Naive (Edit), z charakterystycznym brzmieniem wprowadza w klimaty legendarnej, amerykańskiej wytwórni płytowej Wax Trax!, a ktoś, kto zna nagrania wydawanych przez nich płyt, analogicznie pomyśli też o muzyce zespołu My Life With The Thrill Kill Kult. Naive, jak i większość utworów MLWTTK oparte jest na housowo-rave'owym beacie, z kobiecymi chórkami (tu w wykonaniu Lucii Cifarelli), a podobieństwa zaznaczają się też w głównych wokalach, aranżacji utworu (powtarzalne refreny, sampling) i jego tematyce, podbarwionej erotyką ("Tell Me Secrets, Tell Me Sweet Secrets").

Sucks (12" Mix Edit) to zuchwała autoreklama zespołu. Oryginalny utwór pochodzi z płyty Angst (1993 r.) i zawiera niejako wyjaśnienia czym jest KMFDM ("Jesteśmy KMFDM a inne kapele są gówniane (…) Myślicie może, że jesteśmy głupi, ale jesteśmy daleko ponadto, nie przejmujemy się niczym, a dzieciaki właśnie to uwielbiają"). Muzycy żartobliwie odnieśli się także do interpretacji skrótu KMFDM ("Nie lubimy Michael'a Jacksona, nienawidzimy Depeche Mode, nie interesuje nas ani Madonna ani Kylie Minogue"), który co poniektórzy odczytywali jako: "zabić skurwysyńskie Depeche Mode" (Kill Mother-Fucking Depeche Mode) czy analogii do Kylie Minogue: "fani Kylie Minogue nie masturbują się" (Kylie Minogue Fans Don't Masturbate). W jednym zdaniu objaśnili, jak powstaje ich muzyka ("Jest samplowana, kompletnie sztuczna, stworzona przez maszyny, ponieważ one się nie mylą") i jaką ma wartość ("Bez wątpienia, KMFDM jest do dupy"). No cóż, niewiele grup stać na taką autoironię.

Jeśli chodzi o Hau Ruck (Edit), to niewiele różni się on od oryginału, ale nowa wersja, to dosyć ciekawy remiks, w którym zachowano dynamiczne riffy gitar i dodano więcej beatu, a na wokale nałożono efekty.
More and Faster (12" Mix) to także brzmienie WaxTrax!, chociaż zawiera we wstępie rytmy wyssane z glam-rockowego hiciora "Rock'n'Roll" Gary'ego Glittera i, w zasadzie do samego końca jest kontynuowany w oparciu o ten rytm. Megalomaniac (Single Mix Edit) został przystosowany na potrzeby klubów z podobnym, jak w Son Of A Gun trance'owym rytmie, a Virus (12" Mix Edit) zawiera funkowe gitary i housowe sample.

Anarchy (Edit) niestety jest spaskudzony przez gotycko-elektroniczne naleciałości, tak jak Tohuvabohu (Edit) opisany powyżej. Vogue (Edit) był zawsze słabym utworem, więc i nowy miks niczego nie zmienił, natomiast Split (12" Mix Edit) to po raz trzeci na tej płycie skok w brzmienie labela WaxTrax! lub jak ktoś woli inne porównanie, muzyki MLWTTK, dzięki klangowanej linii basu, groove'owym klimatom, żeńskim chórkom i powtarzalnym tekstom.

Wraz z rozpoczęciem WWIII (Edit) dostajemy na wstępie trochę teksańskich klimatów (jakby stepowanie + mandolina), ale utwór szybko nabiera agresywności przez duży udział gitar, krzyczący głos Lucii i dynamiczne tempo. Godlike (na tej płycie jako 12" Mix Edit), podobnie jak Juke-Joint Jezabel i Light należy do najlepszych utworów KMFDM, które w sumie trudno zepsuć, pod warunkiem, że zachowa się ich oryginalną dynamikę. Bardzo ciekawy miks, krótki i przez to nie przynudzający.
Brzmienie A Drug Against War (Single Mix) nie pozostawia wątpliwości, kto jest autorem utworu – te same krótko przycięte riffy gitar udynamicznione szybkim beatem i tekstami, wyśpiewanymi zuchwałym głosem Saschy Konietzko, a w tle dodatkowa elektronika.
Płytę kończy Power (Single Mix Edit), dzięki żywemu głosowi Lucii także wieloletni hicior zespołu, ale niewiele zmieniony w stosunku do oryginału.

Słuchając Wurst mam wrażenie, że KMFDM znowu zaczyna odgryzać swój własny ogon. Jest dla mnie zrozumiałe, że jeśli zespół ma nadal potrzebę tworzenia, to wydaje nowe płyty, ale z nowym materiałem. Ale jeśli co roku wydaje jednak zestawy starych, zmiksowanych utworów, może to oznaczać, że chce utrzymać się ze sprzedaży materiałów dla najwierniejszych fanów i nie chodzi tu o utrzymanie pozycji na scenie ani nawet konkurowanie z innymi zespołami. Wystarczy także wejść na np. profil zespołu na Myspace i zobaczyć, że od 2005 r. zgromadzili w tym serwisie ponad 98 tys. fanów, ale tak naprawdę ramkę z wybranymi tzw. top friends wypełnia tylko 5 profili – muzyków KMFDM.
Myślę, że (nie tylko moje) oczekiwania co do KMFDM są o wiele większe, głównie z racji tego, że jest to jeden z niewielu zespołów rocka industrialnego, który przetrwał na scenie ponad 20 lat, podczas kiedy muzycy innych grup z braku pomysłów stworzyli dodatkowe projekty, albo zwrócili się w stronę pozamuzycznej działalności zarobkowej.
KMFDM nie można jednak odmówić profesjonalizmu w produkowaniu wysokiej jakości nagrań i stabilnej autopromocji w internecie. Pomaga im w działalności także własny sklep on-line, dzięki któremu zespół może bezpośrednio kontrolować wpływy ze sprzedaży muzyki i innych gadżetów. Płyta Wurst polecana jest jednak tylko wytrwałym kolekcjonerom, bo jak dla mnie, nie wnosi nic nowego do historii zespołu. (NINa, 27/10/2010)

Blitz |Metropolis, 2009|

1. Up Uranus (symbol), 2. Bait & Switch, 3. Davai, 4. Never Say Never, 5. Potz Blitz!, 6. People Of The Lie, 7. Being Boiled, 8. Strut, 9. Bitches, 10. Me & My Gun, 11. Take'm Out.

KMFDM kontynuuje swoje dzieło od ponad 25 lat, podczas gdy wiele zespołów po prostu wstrzymało, lub wręcz całkowicie zaprzestało działalności muzycznej.
Sukces KMFDM polega prawdopodobnie na wielonarodowości, z jakiej składa się ta grupa, bo muzycy pochodzą zarówno z Niemiec, Stanów Zjednoczonych, jak i Wielkiej Brytanii. KMFDM ma też niejako konotacje z Rosją i tam prawdopodobnie spodobali się najbardziej, na co wpływ na pewno miał soczysty, krzykliwy i komiksowy design okładek oraz używanych czcionek, nawiązujących do tych stosowanych w czasach ZSRR.

Wabik KMFDM to także atrakcyjna, utalentowana Lucia o drapieżno-słodkim głosie, która bierze udział także w innych projektach pobocznych jak MDFMK, KGC i Drill.
KMFDM w ciągu wszystkich lat swojej działalności próbowało już różnych chwytów, aby pozostać ciągle atrakcyjnymi dla wiernych fanów i zgarniać coraz więcej słuchaczy oraz nabywców płyt. Na scenie muzyki rockowo-industrialnej są chyba jedynymi, którzy wydali tak wiele singli, B-sidów, reedycji i niepublikowanych wcześniej dem.
Zespół ten miał także zazwyczaj wsparcie większych wytwórni płytowych, chociaż na dłużej związał się głównie z WaxTrax! i Metropolis i obie są jednak wytwórniami, które kierują (lub kierowały w przypadku nieistniejącego już WaxTrax!) swoje wydawnictwa do konkretnego odbiorcy. Jakkolwiek KMFDM nagrywa we własnym studiu, dla własnej wytwórni (KMFDM Records), a muzycy przenieśli się nie tak dawno temu z USA z powrotem do Niemiec.

Blitz jest szesnastą studyjną płytą w dyskografii KMFDM i... jak dla mnie, nie do końca rewelacyjną, chociaż nie uważam się za wierną fankę tej grupy. Na Blitz słychać wyraźnie, że zespół starał się poszerzyć grono słuchaczy i zmodyfikować swoje charakterystyczne brzmienie, stąd pojawiły się niekiedy, nie zawaham się użyć tego określenia, popowe piosenki, jak gdyby stworzone na potrzeby standardowego radia. Takie utwory jak Strut, Bitches, Bait & Switch, brzmią bardzo płasko i lekko, jak na KMFDM, które znaliśmy dotychczas.

Z drugiej jednak strony, na Blitz znalazły się też ciężkie utwory, może nie do końca dorównujące tym z Xtort, jak dla mnie najlepszej płyty KMFDM, ale mimo wszystko takie brzmienia cieszą i dobrze, że zespół przy nich pozostał. I do nich zaliczają się Up Uranus oraz Never Say Never ze względu na dynamikę, agresję, ciężar gitarowych riffów, drapieżność głosu Lucii i sam wydźwięk utworów. „Potz Blitz” to nieco 'rammstein'owy” utwór z uwagi na marszowe tempo i teksty w języku niemieckim, natomiast „Me & My Gun” przypomina mi nagrania Angelspit, co właściwie nie dziwi, ze względu na niedawne, wspólne koncerty KMFDM i Angelspit.

Na płycie znajdują się też dwie niespodzianki. Pierwsza to „Davai” wykonany przez Sashę w doskonałym rosyjskim, z typową rosyjską werwą wzywającą do 'zjednoczenia', o czym też mówi tekst utworu. Dla niejednego Polaka ten tekst będzie na pewno zrozumiały. Dla Amerykanów i reszty świata rosyjski brzmi egzotycznie, więc „Davai” zwróci uwagę słuchaczy praktycznie na całym świecie.

Drugą niespodziankę rozpoznają fani muzyki new romantic, bowiem jednym z sztandarowych wykonawców tego stylu poza Duran Duran i Garym Numanem był także zespół Human League, a ich utwór dziwny „Being Boiled” został przerobiony kilka razy przez różne zespoły, także przez KMFDM. Jako była fanka new romantic zawsze podchodziłam ze zdziwieniem do fascynacji tym utworem, bo „Being Boiled” to dosyć prosta, mroczna i mechaniczna kompozycja, odstająca od standardowych utworów tego stylu.
Na płycie pojawiły się też dwie osobistości – Szwed Tim Skold (Shotgun Messiah, Marilyn Manson) i Cheryl Wilson, popowa piosenkarka, która pojawiła się już na płycie WWIII.
Blitz, to pozycja płytowa stosowna do posiadanej kolekcji albumów KMFDM, a kilka utworów ewidentnie nadaje się do podcastów i audycji radiowych. (NINa)

Brimborium |Metropolis Records, 2008|

01. Tohuvabohu (MS 20 Mix) By Combichrist, 02. Looking For Strange, (Super Strange Mix) By Die Krupps, 03. Superpower (Buttfunk Mix) By Kapt'n K., 04. Headcase (Hallowe'en Mix) By Jules Hodgson, 05. Tohuvabohu (Ex Nihilo Mix) By Angelspit, 06. I Am What I Am (The One And Only Mix) By Steve White, 07. Looking For Strange (All Strung Up Mix) By Velox Music, 08. Saft Und Kraft (Saft Und Crack Mix) By DJ Acucrack, 09. Not In My Name (Check Yourself Mix) By 16 Volt, 10. Headcase (Fix Mix) By Angelspit, 11. Spit Or Swallow (Electric Stomp Mix) By Velox Music, 12. You're No Good (Zomb'd Out Mix) By Zombie Girl, 13. What We Do For You

Kolekcja remiksów do wydanej rok temu płyty Tohuvabohu jest jak dla mnie poprostu kolekcją remiksów, jako że nigdy nie byłam fanką przewracania utworu w te i wewte tylko po to, żeby spróbowac dodać mu więcej ekspresji niż miał w oryginale, który faktycznie ją posiadał. Idea remiksowania wydaję się być już bardzo częsta w tych czasach i jest to forma na pozwolenie nieznanemu zespołowi zaistnieć na runky, lub dać zarobić trochę pieniędzy zespołom już znanym. Plus satysfakcja. Dlatego też usłyszycie tu takie sławy jak 16volt, DJ Acucrack, Die Krupps, Angelspit i innych, obok samych muzyków KMFDM. Jak dla mnie jest tu jednakże tylko kilka remiksów, które zwróciły moją uwagę i były to zdecydowanie oba remiksy nagrane przez australijską gwiazdę sceny muzyki elektroniczno-noisowej - zespół Angelspit w Tohuvabohu (Ex Nihilo Mix) i Headcase (Fix Mix). Są tu też bardziej rozrywkowy remiksy skierowany na imprezowe parkiety - Spit Or Swallow (Electric Stomp Mix) w wykonaniu Velox Music i Tohuvabohu (MS 20 Mix) w aranżacji Combichrist. Zwróciłam szczególna uwagę na remiks 16volt, ze swoim stałym rytmem i fajnymi samplami, ale ostatecznie uważam, że jest nieco za długi, a miejsca wypełnione tylko beatem za nieco tępe. Poza tym, remiks ten posiada swoje ciekawe, rozwibrowane momenty i wydaje się naturalne, że spełni swoją funkcję na imprezie wprowadzając tańczacych w swoisty trans ;) (NINa)

Tohuvabohu |Metropolis Records, 2007|

1. Superpower,2. Looking For Strange,3. Tohuvabohu,4. I Am What I Am,5. Saft und Kraft,6. Headcase,7. Los Ninos Del Parque (cover, originally by Liaisons Dangereuses),8. Not In My Name,9. Spit or Swallow,10. Fait Accompli,11. Bumaye

KMFDM samorealizuje się w muzyce industrialno-rockowej od wielu już lat, a ta płyta jest jak dla mnie kontynuacją wydanej w 2005 r. płyty Hau Ruck. Co oczywiście oznacza, że to dobry kierunek, ponieważ zawartość na obu płytach jest interesująca, taneczna, a Lucia jak zwykle kusi swoimi powabami (I Am What I Am, Fait Accompli) aby za chwilę pokazać pazury. Chociaż musze przyznać, że ta płyta dojrzała we mnie po jakimś czasie. Za pierwszym przesłuchaniem uznałam jej początkowe utwory za całkiem nieciekawe, ale sytuacja diametralnie zmieniła się od wspomnianego wyżej utworu I Am What I Am, i już do końca mogłam doceniać pracę muzyków nad soczystymi kompozycjami. Nie mam pojęcia co wpłynęło na decyzję o takim właśnie ustawieniu utworów. Jeżeli na poczatku znalazłby się dosyć trash metalowy Saft Und Kraft czy posiadający prosty ale wciagający rytm Spit or Swallow to może płyta wciągałaby od razu.

Poza wskazanymi utworami chciałam zwrócić wasza uwagę na Bumaye, z fajnymi daleko-wschodnimi dodatkami. na płycie zaznacza się bardzo zrównoważony poziom między gitarami i elektroniką, chociaż np. Looking For Strange jest już bardziej taneczny i chyba skrecający w stronę innego gatunku muzycznego. Utwór otwierający płytę Tohuvabohu utrzymany jest bardzo w chicagowskim stylu spod znaku wytwórni WaxTrax!, z którą KMFDM w latach 90-ych był związany aż do samego końca tego labela, co może spodobać się starszym fanom muzyki industrialno-rockowej, którym nieobce są brzmienia MLWTTK czy Revolting Cocks. (NINa)

Agogo |1998, TVT/Wax Trax!|

Thank You,Godlike,Virus-Dub,Rip The System,Naff Of,Mysterious Ways,Ooh La La,Hole In The Wall,Agogo,Zip

Miałam kiedyś flashową gierkę pt. Pico, o tym jak amerykański nastolatek zastrzelił kilunastu kolegów w szkole i w jednej scenie był zapętlony, ostry gitarowy riff, potem okazało się, że to fragment z utworu 'Godlike', właśnie z płyty Agogo. Jest tu także cover utworu Mysterious Ways w oryginale autorstwa U2. (NINa)

Angst |TVT/Wax Trax!, 1993|

Light,A Drug Against War,Blood (Evil Mix),Lust,Glory,Move On,No Peace,A Hole In The Wall,Sucks,The Problem

To samo co powyżej, kolejne nudne 50-parę minut muzyki, może jedynym utworem, który w jakiś sposób 'wybija się' z tej płyty jest utwór Glory, coś się tam dzieje i te gitarki jakoś bardziej ożywczo działają na ciało. Płyta ogólnie jest już bardziej gitarowa niż poprzednie, ale ciągle czegoś brak i pozostaje tylko niesmak! Utwór Light zremiksował sobie później Reznor; remiks pod tytułem 'Light (Fat Back Dub)' jest dostępny na pirackim składaku The Tainted Touch of Trent's Carress. (NINa)

Attak |?, 2002|

Attak/Reload,Skurk,Dirty,Urban Monkey Warfare,Save Me,Yohoho,Super Hero,Sturm und Drang,Preach/Pervert,Risen,Sleep

KMFDM ma już w swoim dorobku bardzo dużo płyt, ich muzyka jest zaliczana do rocka industrialnego, a sam zespół twardo wydaje kolejne płyty, chociaż moim zdaniem powinien już dawno zakończyć działalność albo poprzestać na nagrywaniu utworów na potrzeby gier komputerowych. Ciekawe utwory: Skurk (w stylu Gravity Kills), Preach / Pervert oraz Risen. (NINa)

Don't Blow Your Top |Wax Trax!, 1988|

No Meat - No Man,Don't Blow Your Top,Killing,Disgust,Oh Look,King Kong Dub Rubber Mix,What A Race,No News,Tod Durch Bongo-Bongo,Killing (For Your Sampling Kit),Oh Shit

Monotonny automat perkusyjny, jakieś cytaty, głupkowate tytuły, nie ma ani jednego utworu, który mogłabym wyróżnić. Wszystko na jedno kopyto i wszystko nudne. (NINa)

Juke-Joint Jezabel - G. Moroder Remixes |TVT/Wax Trax!, 1995|

Juke Joint Jezebel (Poly-Matrix),Juke Joint Jezebel (Original Single Edit),Juke Joint Jezebel (Metropolis),Juke Joint Jezebel (Paradox),Juke Joint Jezebel (Poly-Matrix X-Tended),Kraut

Utwór Juke-Joint Jezabel został nagrany na potrzeby soundtracku do pierwszej części filmu Mortal Kombat, a na tej płycie mamy 5 remiksów [najlepszy jest Juke-Joint Jezebel (Poly-matrix X-tended)], ale na szczęście jest też wersja oryginalna :-P Szósty utwór to Kraut, nowy utwór KMFDM, nawet dosyć ciekawy, w sumie całego singla można nabyć tylko dla tego utworu i wersji oryginalnej J-JJ. (NINa)

Money |Wax Trax!, 1992|

Money, Vogue, Help Us/Save Us/Take Us Away, Bargeld, Spiritual House, Sex On The Flag (Jezebeelzebuttfunkmix), I Will Pray, We Must Awaken, Under Satan (Dub), Vogue 2000,
Money (Deutschmark-Mix)

Zastanawiające jest jak to się dzieje, że znane (w końcu to już szósta płyta w dyskografii!) zespoły potrafią ładować kasę w nagrywanie tak cienkich płyt, a inne grupy mają świetny materiał, a nie posiadają funduszy, potrzebnych żeby zabłysnąć na rynku i w tylko bliscy znajomi wiedza o ich istnieniu. A tu mamy taki znany KMFDM i kolejną obciachową płytę, która nie dość, że niczego nie wnosi, to trwa prawie godzinę i męczy uszy. (NINa)

Nihil |TVT/Wax Trax!, 1995|

Ultra, Juke Joint Jezebel, Flesh,Beast, Terror, Search & Destroy, Disobedience, Revolution, Brute, Trust

No i stało się. Nareszczie KMFDM wszedł na jakaś ciekawszą ścieżkę, nawet okładka jest w innym stylu! Jest i filmowy Juke-Joint Jezabel i ostre gitarowe kawałki, nie ma już tej wszechogarniajacej nudy, typowej dla wcześniejszych płyt. Do KMFDM zapewne doszła informacja, że obecnie (rok 1995) gra się ostre gitarowe utwory i rock industrialny ma się całkiem nieźle. Więc czemu by nie nagrać płyty, która poderwie fanów takiej właśnie muzyki? Dzięki, bardzo miło słucha się także utworów Flesh, Beast, Terror, trochę dziwactw jest w Brute, ale to też dobry utwór. (NINa)

Retro |TVT/Wax Trax!, 1998|

Power,Juke-Joint Jezebel,Brute,A Drug Against War,Light,Money,Vogue,Godlike - Doglike,Virus - Pestilence,Liebeslied - Leibesleid,More & Faster,Rip The System!,What Do You Know, Deutschland?,Don't Blow You Top!

Przekrojowa płyta, 14 utworów, zremiksowany Godlike-Doglike, a także Virus-Pestilence (na Agogo występowal jako Virus-Dub). Można sobie kupić ale bez rewelacji. Lepiej wydać pieniądze na Nihil albo XTort :-> (NINa)

(Symbols) |TVT/Wax Trax!, 1997|

Megalomaniac,Stray Bullet,Leid Und Elend,Mercy,Torture,Spit Sperm,Anarchy,Down And Out,Unfi,Waste

Chyba okazało się że dla większości fanów ostatnia płyta była nieco za ostra, więc nastąpił tutaj powrót do starego brzmienia i stylistyki graficznej oraz unowocześnienia brzmienia pod względem sampli. Najlepiej wypadają Megalomaniac, Mercy i Anarchy. (NINa)

UAIOE |Wax Trax!, 1989|

Murder,UAIOE,Loving Can Be An Art (Saturation Mix),More & Faster 243,Rip The System (Duck & Cover Mix),Thrash Up!,En Esch,Ganja Rock,Thumb Thumb

Muzyka KMFDM kojarzy mi się z reguły z czymś groteskowym, nie traktowanym poważnie, jakaś zbieranina cytatów, pustych uderzeń perkusji i paru sampli, żeby nie było zbyt surowo. Myślę, że ta płyta odzwierciedla taki obrazek KMFDM. Nic się nie dzieje. Nudno, leniwie, może ktoś odnalazłby porównanie do wczesnego Skinny Puppy czy Hilt, ale tylko na poziomie samplingu czy wokali, przy czym KMFDM jest o wiele mniej psychotyczne, no i pojawiają się czasem kobiece wokale. Tak jak i powyżej, żaden utwór nie nadaje się do wyróżnienia. (NINa)

XTORT |TVT/Wax Trax!, 1996|

Power,Apathy,Rules,Craze,Dogma,Inane,Blame,Son of a Gun,Ikons,Wrath

No i pięknie! Gdy się tak przesłuchuje każdą płytę KMFDM poczynając od najstarszych, to dochodząc do Xtort nareszcie można poczuć miłe wibracje. Bardzo dobre ostre gitary, wściekłe wokale, dynamika, wszystko się kręci tak jak powinno. Powalił mnie rozbujany Rules, a także Inane (w tekstach nawiązuje do tytułów swoich poprzednich utworów i własnej nazwy - KMFDM), oraz zdecydowanie najciekawszy Wrath. Utwór Ikons robi się interesujący dopiero w połowie. (NINa)

WWIII |Sanctuary Records, 2003|

WWIII (World War III),From Here On Out,Blackball,Jihad,Last Things,Pity For The Pious,Stars And Stripes,Bullets, Bombs And Bigotry,Moron,Revenge,Intro

Muzyka na tej płycie ma posmak punkowej rewolty, co podkreśla wokal Lucci Cifarelli w takich utworach jak WWIII, From Here On Out czy w bezdyskusyjnym hicie tej płyty - Last Things. W innych utworach Sascha pozwala nam wrócić do brzmień KMFDM, do jakich nas przyzwyczaili przez 21 lat - trochę mrocznie, brudno, trochę uwodzicielsko. Jeśli mam ocenić subiektywnie - najciekawiej wypadł utwór Blackball; w ocenie obiektywnej powinien się spodobać Last Things i Stars and Stripe. Warto dodać, że to pierwsza płyta nagrana pod skrzydłami świetnej wytwórni Sanctuary Records, (do której przeniosło się Ministry i Pitch Shifter), a która to przeprowadzka nadała brzmieniu KMFDM dodatkowego kopa w postaci mocno zaakcentowanej sekcji gitara+bas. Jakkolwiek by nie patrzeć, jest to dalej stary, dobry KMFDM, nadal zbuntowany i kpiarski - utwór o tytule Intro jest tu utworem... wieńczącym płytę ;) (NINa)

Hau Ruck |Metropolis Records, 2005|

Free Your Hate,Hau Ruck,You're No Good,New American Century,Real Thing,Every Day's A Good Day,Mini Mini Mini,Professional Killer,Feed Our Fame,Ready To Blow,Auf Wiederseh'n

Po 21 latach działalności nareszczie pojawiła się płyta, która spokojnie może być określona jako najlepsza płyta KMFDM. Zespół nadal w składzie z między innymi, drapieżną Lucią i charyzmatycznym Saschą na czele jest w bardzo dobrej formie. Zmienili wytwórnię płytową na Metropolis (równie znana jak Sanctuary, ale gromadząca zespoły z środowiska muzyki elektronicznej - wydawali płyty Front Line Assembly, Numb, Out Out, Noise Unit, Juno Reactor, Decree, Haujobb, Halo Gen czy też Gridlock). Rock industrialny nie umarł, co słychać na tym najnowszym wydawnictwie - dynamika powala, a prawie każdy utwór zasługuje na etykietkę 'hitu'.

Muzyczną jazdę zaczynamy już od pierwszego utworu - Free Your Hate ma 100% szanse stać się hiciorem na agresywniejszych imprezach muzycznych ;) Kolejny - tytułowy 'Hau Ruck' zapada szybko w pamięć, pojawia się tam bardzo dużo ciekawych sampli, a miłe dla ucha gitarowe riffy dopełniają uczucia zadowolenia. Później mamy typową dla KMFDM szaloną fuzję gitar i elektroniki doprawioną seksownym wokalem Lucii.
Następny utwór to mój osobisty faworyt - New American Century to też klimaty typowe dla KMFDM, wzbogacone o tło zbudowane z wielu intrygujących sampli. W 'Real Thing' ponownie kusi Lucia, utwór spokojniejszy, w klimatach utworów takich grup jak Sister Machine Gun lub Machines of Loving Grace. 'Every Day's A Good Day'.... (to die), to utwór z agresywnym wokalem, ale nie przekonał mnie za bardzo, za mało się tam dzieje. Taka sobie siekanka ;) Mini Mini Mini - szukałam tekstu, trafiłam na jakąś stonkę, myślałam, że to już przetłumaczony utwór, poszukałam nastepnej... no nie, tu też po francusku? :D Tak, cały utwór jest napisany w języku francuskim, a do tego ciężkie, monotonne brzmienie, też wpada w ucho.

No i dochodzimy do czwartego hiciora na Hau Ruck, mam tu na myśli Professional Killer, bardzo zgrabny utwór, w sam raz na parkiet, do samochodu, do przenośnego odtwarzacza - słowem wszędzie gdzie wymagany jest ruch; słuchając tego utworu nie sposób nie przytupywać ;D
W kolejnym utworze ciekawe intro, ciekawy beat, sample, rytmika - Ready To Blow ma złożoną, pełną różnych przeszkadzajek strukturę, przez co nie powinien znudzić się zbyt szybko; mój drugi osobisty faworyt na Hau Rucku :) Na koniec dostaliśmy utwór nagrany także w typowym dla KMFDM stylu, a tekst jest napisany w niemieckim języku, rodzinnym dla zespołu Saschy. Osobiście uważam cały utwór za nieco męczący i niespójny, ale w otoczeniu innych, dobrych kawałków można go przeżyć ;)

Podsumowując - przygotowywać recenzje do takich płyt jak Hau Ruck to sama przyjemność; płyta ta ma spore szanse, żeby wpisać się w dyskografię KMFDM z mianem płyty kultowej, bo coś mi się wydaje, że zespół jeszcze nie dorobił się takiej pozycji... (NINa)

Strona oficjalna | Last.FM | Discogs | Myspace