FABRYKA - Encyklopedia Rocka i Metalu Industrialnego - Fabryka - Podsumowanie roku 2006

Industrial rock w 2006r. wg. webzinu Fabryka
Muzyczne podsumowanie 2006r. - webzine Fabryka [Industrial Rock] www.industrialrock.net

1. Zespoły

Obiecujące:
16volt, Acumen Nation, Bound In Oblivion, eXelement, Fanoe, Halo In Reverse, Hazmat, Isol8ed, Lucky Striker 201, Malekko, ManufraQture, Mephisto System, Project .44, Pulse Faction, Replica, SiNDADDY, Stayte, Snow Black, Victory Pill.
Rozczarowania: Nine Inch Nails
Zaskoczenie: reaktywacja Treponem Pal

2. Płyty
Ciekawe:
The Suggestion of Power - Snow Black
MachiNation - Marazene
Frozen Lies - Burning Retna
Cocked and Loaded - Revolting Cocks
Hordes of The Elite - Glitch Mode Recordings (Cyanotic)
Rock Whore vs. Dance Floor - Chemlab
Virtual Sound Images - Out Out,
Lucky Striker 201 - Lucky Striker 201
Zaskoczenie: Ministry - Rio Grande Blood, Killing Joke - Hossannas from the Basements of Hell, Acumen Nation - Anticore

3. Wydarzenia
Ciekawe: Wrocławski Festiwal Industrialny
Rozczarowania (odwołane/Polska): KMFDM, Panic DHH, Killing Joke

2006 to dla mnie rok bardzo aktywny, głównie za sprawą postawienia odświeżonej Fabryki na CMS-ie PHP-Fusion, co ułatwiło pracę oraz poprzez dołączenie do Myspace.com, co dało bezpośredni kontakt z interesującymi mnie muzykami, promocję i wsparcie dla webzine, a także nawiązanie współpracy z Brianem Backlashem.
Wszystko to złożyło się na obserwacje sceny rockowo-industrialnej, w jednych rejonach ciągle żywej i aktywnej, w innych zmutowanej i mylonej ze stylem electro/gothic lub całkowicie pozbawionej wsparcia i zainteresowania.
Podsumowanie podzieliłam na 3 kategorie, nie brałam pod uwagę wytworni płytowych, ponieważ ciągle jest zbyt duży rozrzut aby wskazać jedna, przodującą w promowaniu/dystrybuowaniu rocka industrialnego, a wiele zespołów wydaje i rozprowadza swoje produkcje poprzez własne labele i oficjalne sklepy on-line. Linki do kilku ciekawszych umieściłam na końcu tego podsumowania.

Serwisy internetowe wspomagające nowe i istniejące zespoły są bardzo pomocne w wyszukiwaniu ciekawej muzyki i rozbudowywaniu magazynów. Jak dotąd korzystałam z serwisu IUMA, który był chyba pierwszym większym serwisem internetowym dla niezależnych i niezrzeszonych pod większym labelem artystów. Później pokazały się też takie serwisy jak PureVolume, AcidPlanet, Garageband, Vampire Freaks czy wzorowany na Myspace – Bandspace. Od paru lat można zaobserwować wzrost zainteresowania takimi narzędziami promocji, ale w tym roku chyba wszelkie rekordy pobił serwis Myspace.com, gdzie praktycznie każdy zespół, artysta, nie tylko związany z muzyką, ale także sztukami wizualnymi ma swój tzw. profil. Ten sukces jest zapewne związany z elastycznością Myspace, która oczywiście rzadko przekłada się na estetykę czy sprawność działania serwisu, no ale coś za coś i miliony użytkowników musiało się z tym pogodzić. Osobiście uważam, że istnieją w Internecie trzy takie najważniejsze narzędzia, które pozwoliły na powstanie nowej społeczności lub nawet pokolenia – Myspace, YouTube i ~~Wikipedia~~. Wszystkie one pozwalają na odkrywanie przeszłości i budowanie historii, będąc jednocześnie środkami do zdobywania wiedzy dla tych, którzy potrafią te środki odpowiednio wykorzystać. Nie będę rozpisywać się o metodzie działania tego typu serwisów, określę to tylko mianem reakcji łańcuchowej, a działanie możecie sprawdzić sami ;) Przejdźmy jednakże do właściwego podsumowania.

Kategoria „Obiecujące zespoły”, czyli takie, które poza tworzeniem interesującej i dobrze wyprodukowanej muzyki, udzielają się także poza studiem, dając dużo koncertów i posiadające dobrze zorganizowane kanały promocji i dystrybucji. Większość z tych, które poznałam w tym roku albo wydały właśnie nowe płyty albo dopiero nad nimi pracują. I tak, obiecująco wypadły Project .44, Marazene, Cyanotic, ManufraQture, Chemlab, SiNDADDY, Snow Black, Hazmat i Lucky Striker 201. Cztery pierwsze wywodzą się z Chicago, jak wiemy kolebki rocka industrialnego, który dojrzewał tam w latach 90-tych dzięki wytwórni Wax Trax!. W tym roku Marazene wydało swoją debiutancką płytę zatytułowaną MachiNation, promowaną w podcastach Fabryki, natomiast Cyanotic planuje wydanie kolaboracyjnej płyty na początku 2007r. (Transhuman 2.0, nagrania zrealizowane wraz z muzykami FLA, 16volt, Acumen Nation i Rabbit Junk). Nowymi płytami mogą pochwalić się też pochodzący z Houston SiNDADDY (wydawnictwo nazywa się IntelligenCIA, jego następca hiperDISCOcordia ukaże się też na początku przyszłego roku, a tuż po niej pojawi się The King Star) oraz Snow Black, projekt powołanym do życia przez Phila Owen’a muzyka Revolting Cocks, z którym bardzo dobrze mi się współpracuje, zwłaszcza w kwestii muzyki do podcastów Fabryki i za to wielkie dzięki Phildo :) Wydawnictwo zatytułowane Suggestion of Power jest już gotowe i można je kupić przez oficjalną stronę Snowblack.org.
Po stronie mojej teorii na temat świetnej i ciężkiej muzyki wywodzącej się z Teksasu stoją też utwory zespołu Pulse Faction, których możecie odsłuchać na ich oficjalnej stronie www.pulsefaction.com
Natomiast totalnie rozsądną rewolucję w muzyce A.D. 2007 w kontekście dystrybucji, a konkretnie chodzi o darmowe udostępnianie nagrań wprowadził Hazmat płytą 4 Point Perspective, która do jest do ściągnięcia za free z ‘hazmatowskiej’ wytwórni Primordialmusic.com oraz Lucky Striker 201 z ciekawie i dobrze wyprodukowaną dostępną do ściągnięcia za darmo z oficjalnej strony www.ls201.com powołując się na slogan „Muzyka jest sztuką. Sztuka nie jest na sprzedaż.” Kontynuacją 4 Point Perspective będzie płyta z remiksami, nad którymi pracuje miedzy innymi świetny australijski kompozytor Adam Pask, a planowane wydanie to 2007r. Te profesjonalnie wydane albumy powinny być rewolucyjnym rozwiązaniem, dla tych muzyków, którzy zrozumieli jak ciężko jest zarobić na tworzeniu muzyki.

W tym roku ukazał się też długo oczekiwany album z remiksami klasycznej już dla rocka industrialnego grupy Chemlab. Rock Whore vs. Dance Floor zawiera kilkanaście remiksów w wykonaniu takich sław jak Needleye, Cyanotic, Adam Grossman, 16volt, Die Warzau, Terrorfakt, Deadliner i wielu innych.
Ciekawe albumy wyszły także ze stajni Revolting Cocks, Burning Retna (zbiór utworów nagranych z Charlie’m Clouserem i Seanem Beavanem, którzy byli muzykami Burning Retna jeszcze we wczesnych latach 90-tych). Bardzo ciekawie brzmi też najnowsza płyta Marka A. Miller’a zatytułowana Virtual Sound Images, która pokazuje już nie industrialne, ale zawsze nowoczesne rozwiązania dźwiękowe jego projektu Out Out. Tuż na początku tego roku dostałam do recenzji płytę od zespołu Idiot Stare, wydaną w 2006, wiec warto też zwrócić na nią uwagę w tym podsumowaniu.
Na 2007 rok zostało przesunięte nowe wydawnictwo doskonałej, ciężko grającej formacji Project .44, którzy to sporo koncertowali w minionym roku, a których remiksowa płyta miała ukazać się w 2006r. W składzie grupy znajdują się tacy znani muzycy jak Louis Svitek (ex-Ministry) czy Charles Levi (MLWTTKK, Chemlab itp.), wiec warto sięgnąć po ich dwa poprzednie albumy.

Wiele zespołów w tym roku nagrywa nowe utwory, tak więc z planowanych na 2007r. nowości należy spodziewać się płyty zespołu 16volt, kultowej już z kręgu rocka industrialnego, która zresztą milczała od paru lat. Płyta pt. FullBlackHabit jest tuż tuż, a jej następstwem będą koncerty Erica Powell’a i album z remiksami. Także muzycy zespołu Bound In Oblivion (Jonathan Case aka Irish występował na płycie LetDownCrush grupy 16volt) przygotowali majstersztyk, który ukaże się w przyszłym roku.
Jest też ex-perkusista grupy Slick Idiot – Mike’a Carrasquillo, który jako Isol8ed pracuje nad nowa płytą (The Scene Full of Invisibles).
I to były Stany Zjednoczone. Co do Europy - moja uwagę zwróciły dwa nowe zespoły ze Szwajcarii – Fanoe i Mephisto System. Bardzo polecam też Victory Pill - nowa formacje Jima Davisa, ex-muzyka Pitchshiftera, który po niedawnym wydaniu singla „Another Clone” zamierza szturmować rynki, także europejskie w 2007r. Na uwagę zasługuje też fakt, że po kilku latach nieobecności na scenie swój powrót ogłosił świetny, francuski, metalowo-industrialny zespół Treponem Pal, znany w tym kręgu muzycznym w latach 90-tych.

Europa, niestety dzięki wpływom elektro-gotyckich i elektro-industrialnych industrialnych zespołów, których płyty ze względu na przystępną i chętnie prezentowaną na imprezach muzyką, maja świetną dystrybucję, zarówno w sklepach muzycznych jaki i sieciach P2P nadal nie dostrzega wyraźnej różnicy miedzy czystym, klasycznym rockiem industrialnym, a jego zmutowaną forma. Takie postrzeganie bardzo charakterystyczne jest także dla Polski. Pewne zespoły są na siłę wciskane w ramki „rock industrialny”, a wystarczyłoby pogłębić swoja wiedze i osłuchać się z klasykami. To także moje ostrzeżenie dla niektórych dziennikarzy muzycznych, którzy mimo, że maja świetne pole dla pokazania swojego zakresu wiedzy i umiejętności jej zdobywania w dobie wszechobecnego Internetu, leniwie i z lekceważeniem idą na łatwiznę i nie starają się o specjalizację w swoich recenzjach, artykułach lub nawet opiniach wygłaszanych na forach.

Co do rozczarowań – obecna działalność kreatywnego niegdyś Nine Inch Nails napawa mnie niepokojem. Muzyczna działalność NIN pokazuje już zupełnie inny zespół i niestety obrazek jaki wypracował sobie Reznor w latach 90-tych został całkowicie zaprzepaszczony takimi wydawnictwami jak Things Falling Apart i With Teeth. Nie za bardzo interesuje mnie to, że nowy NIN podoba się dzieciakom. NIN stal się jakimś zupełnie innym zespołem, i co ciekawe pozostał przy starej nazwie. Szczególnie odczuwalny jest brak Charlie’go Clousera, który jak widać wpływał na kreatywności i stosowanie ciekawych rozwiązań technologicznych w zespole. NIN planuje wydanie nowej płyty w 2007r., podobno ma być zmiana. A czy na lepsze? Okaże się za parę miesięcy.

Jeśli już mowa o ‘ojcach’ rocka industrialnego, to na drugim biegunie znajduje się Ministry, z roku na rok grający coraz bardziej metalowo i agresywnie, w tym roku już definitywnie z nowym składem, w którym najbardziej odczuwalny jest brak charakterystycznej linii basowej Paula Barkera. Ministry nie wydało złej płyty, ona jest ostra, ale inaczej i daleka już od wydawnictw, które można było sklasyfikować jako rock, czy też metal-industrialny. Nie znana jest też przyszłość Ministry, ponieważ Paul Raven w jednym z ostatnich wywiadów zapowiedział wydanie nowej płyty na 2007, a także... zakończenie działalności Ministry. Wierzyć czy nie? Zobaczymy. Wyżej wspomniany Paul Barker wraz z Adamem Grossmanem (ex-muzykiem industrialno-metalowej i nieaktywnej już od wielu lat formacji Skrew), będą mieli pole do popisu w 2007r., jako, że wraz z nowymi muzykami (miedzy innymi do projektu Malekko zwerbowany został Andy Whorehall, wokalista The Narcosis Design/gitarzysta Stayte) planują wydanie debiutanckiej płyty i serię koncertów w Stanach i Europie. Jedyne informacje, jakie mogę zdradzić to takie, że nowy album nie będzie miał wiele wspólnego z rockiem industrialnym, ponieważ będzie to zwrot w stronę nowo-falowego, gitarowego grania, mocno osadzonego w latach 80-tych, i to, że muzyka jest tworzona z pasja, tak wiec warto zapamiętać nazwę Malekko.

Zaskoczenia to głównie płyty zespołów, które znane były z trochę innej strony. Do tej kategorii mogę zaliczyć najnowszy album Killing Joke – Hossanas From The Basements of Hell, który jak widać zmierza w ciekawym kierunku, oraz płytę Anticore grupy Acumen Nation, która jest najostrzejsza pozycja w ich dyskografii. Ci ostatni, to także zaskoczenie negatywne, ponieważ wraz z Brianem Backlashem podchodziliśmy do wywiadu z nimi dosłownie 4 razy i nie było/nie ma od zespołu żadnej reakcji, nawet mimo pomocy ze strony zaprzyjaźnionych muzyków.
Rozczarowaniem ze strony wywiadów okazał się Raymond Watts z grupy Pig, a raczej jego managerka, która zaproponowała nam wywiad, po czym wysłaliśmy pytania i mimo przypominania o sobie, nie dostaliśmy żadnej odpowiedzi. A szkoda, mogło być ciekawie i spodziewałam się interesujących opinii. Czy powinnam następnym razem zadzwonić do niego zamiast pisać emaile? Okaże się.

Kategoria „Wydarzenia” tyczy się koncertów, imprez i festiwali. Nie byłam zbyt aktywna w tej dziedzinie w mijającym roku, ale mam pewne spostrzeżenia, którymi chce się podzielić. Tu też, patrząc na grunt polski pojawia się moje rozczarowanie. Na imprezach zapowiadanych jako industrialne w rzeczywistości brak takich brzmień, a najczęściej usłyszeć można to, co już wszyscy ich bywalcy znają na pamięć z domowych komputerów. Niezadowolona jestem głównie z nastawienia osób przychodzących na imprezy, dostrzegam tendencje do braku zainteresowania nowymi zespołami, niechęć do poznania nowych utworów, niechęć do specjalizacji i rozgraniczania gatunków muzycznych. W końcu etykietki zostały stworzone po to, żebyśmy wiedzieli czego dla siebie szukać. Przypominanie komuś o tym, że termin ‘industrial’ jest bardzo rozległy, a nazwy podgatunków istnieją po to, by ich właściwie używać powoduje prawie dyskusyjną wojnę. Czy sypalibyście mąkę do herbaty wiedząc, że istnieje cukier, ale nie chce wam się po niego iść do sklepu?

Odnoszę też wrażenie, że żyjemy tu jak w muzeum i bardzo często spotykam się gloryfikacja historii, a wręcz zamknięciem w jej kręgu, wiec ciężko jest wprowadzić nowe, chociaż i ostro grające zespoły. Rozpoznawane są nazwy takie jak Skinny Puppy, NIN i Ministry, czasem Pitchshifter czy Filter, ale z nazwami innych grup jest już spory problem.
Z powodu takiego lekceważenia, organizatorzy wielu imprez są zmuszeni proponować powtarzane w kółko sety, aby nie zaprzepaścić finansów włożonych w przygotowanie party. Taki stan rzeczy to też wina mediów, radia, TV i wytworni płytowych oraz dystrybutorów niechętnych w okazywaniu poparcia. Brakuje w tym wszystkim przepływu pieniądza, a powstałe błędne koło jest ciężkie do przerwania, chociaż oczywiście możliwe. Brak pewnego poparcia to także powód, dla którego na czas nieokreślony zawiesiłam imprezę Maszyneria i zaczęliśmy nagrywać z Vesperem podcasty, w celu promocji takich właśnie dobrze już znanych i nadal trzymających wysoki poziom, lub całkiem nowych i interesujących naszym zdaniem artystów... aha, i możecie mieć je też na kompach :] Wśród nich znalazły się jak dotąd: Snow Black, Project .44, Replica, Burning Retna, eXelement, Fanoe, Misery Loves Co., Violent Work of Art, Peter Hajba, Skold, Society Burning, SiNDADDY, Marazene, Cyanotic, Victory Pill, Isol8ed, 16volt, Bound In Oblivion, Halo In Reverse, AR3A, November 17 (N17), Cruentus, Chemlab, Hazel, Green Bank Formula, Triptaka i ManufraQture, którym z miejsca chciałam serdecznie podziękować za udostępnienie utworów do promocji oraz podesłanie ciekawych ‘gadanych’ jingli do podcastów :) Liczę, że ta forma promocji będzie się cieszyła zainteresowaniem także ze strony innych zespołów z wybranego przez nas gatunku muzycznego i otrzymamy od nich wsparcie. Najnowszy podcast możecie znaleźć w dziale Download Fabryki.

Jeśli chodzi o festiwale, to w tym roku po raz kolejny obronił się wrocławski i jedyny jak dotąd polski festiwal prawdziwej muzyki industrialnej, o którym piszę mimo, że nie ma nic wspólnego z rockiem industrialnym. Mam nadzieję, że zachowa swoją dotychczasowa formę i poziom także w przyszłym roku i dzięki dużej ilości odwiedzających, załoga WFI będzie miała szansę na ściągnięcie także takich znanych wykonawców jak Lustmord, Foetus, Whitehouse, Brighter Death Now, Megaptera, Merzbow czy New Risen Throne :) A może i termin zostanie przeniesiony na czas wakacji..? ;)

Totalnym rozczarowaniem było odwołanie koncertu Killing Joke oraz drugiego koncertu KMFDM i Panic DHH w Polsce, nomen omen organizowanych przez ta sama firmę – Pop Noise. Rozczarowuje też jak zwykle ‘intensywność’ przyjeżdżania do nas zespołów, które są chętnie zapraszane do naszych sąsiadów – do Rosji, Czech, Niemiec czy na Słowację, a nas musza omijać z braku dobrej organizacji i miejsc koncertowych, ponieważ na pewno nie można mówić o braku zainteresowania zespołami takimi jak NIN, Ministry czy Pitchshifter oraz paroma innymi.

Co do innych spostrzeżeń na temat zespołów i muzyki w ogóle – rynek muzyczny ogarnęła cala rzesza naśladowców (ang. copycats) i niestety ci słuchacze, którzy nie widza różnicy między profesjonalną i oryginalnie skomponowaną muzyką, a marnym odtworzeniem starych schematów, nieświadomie wspierają je, nie dając szans tym zespołom, które starają się grać ambitnie. Jest to sytuacja bardzo niekorzystna zarówno dla mediów, imprez, koncertów, wytworni płytowych szukających nowych i ambitnych wykonawców, samych zespołów, których zapał kończy się na zorganizowaniu paru niewspieranych koncertów i wydaniu płyty, która trafia głównie do sieci P2P, i z której nie maja przychodów. No i ludzie, wspierający chłam i tuzinkowość.
Nie wiadomo gdzie jest początek dla tego chaosu; czy zaczyna się on od ludzi kupujących muzykę w jakiejkolwiek formie, czy to na CD czy w postaci cyfrowej, uczestniczących w koncertach itd., generalnie nakręcających rynek zbytu, czy też początek tej paranoi to media, które z braku oryginalnych artystów (którzy istnieją, ale nie są asygnowani do żadnej większej i dającej szeroko pojętą dystrybucje wytwórni płytowej) skupiają się na promowaniu miernej wartości naśladowców.
Za taki stan rzeczy mogą być też odpowiedzialna niewłaściwie używana technologia (Internet i komputery ogółem), a pisząc ‘niewłaściwie’ mam na myśli wykorzystywanie tych narzędzi do tworzenia łatwej muzyki i rozprowadzania tej ambitnej droga piractwa w Internecie. Starsi z Was pewnie pamiętają jaka radość sprawiało czekanie na odsłuchanie płyty, czy nawet kasety, której szukało się przez wiele miesięcy czy lat. Obecnie ze zdobyciem czegokolwiek nie ma problemu, co oczywiści jest fajne, ale nie nakręca do wysiłku o staranie się o zdobycz. Komputery miały pomóc w tworzeniu muzyki, ale jak widać w wielu przypadkach nie skorzystano z tej technologii odpowiednio dobrze.

Obserwuję trendy muzyczne od bardzo dawna i z przykrością musze stwierdzić, że od ponad 10-ciu a może i 12-stu lat trwa jakieś błędne koło. Ostatnim rockowym wydarzeniem był ruch grunge i z innej beczki, nu-metal. Nie jest niczym dziwnym, że szanuje się muzykę lat 60-tych, 70-tych i 80-tych. Dlaczego? Bo ta wartościową wykonywano na prawdziwych instrumentach, a nie wirtualnych programach. Próby i nagrywanie trwały po kilkanaście tygodni, promocja przebiegała w sposób sprawny i miarodajny, a wszystko to było budowane na wkładaniu w tą pracę wysiłku, energii, a przede wszystkim pasji i autentyczności. Były odpowiednie kluby na cykliczne imprezy, DJe wyłapujący i przekazujący publiczności nowe i ciekawe brzmienia, media kreujące odpowiednie etykietki żywo zainteresowane wyciąganiem artystów z podziemia i pokazujących ich w naturalnym świetle, wytwornie płytowe ułatwiające takim zespołom rozwijanie twórczości i wreszcie publiczność otwarta i poszukująca nowych zespołów i wartościowej muzyki. Tak, dawniej ludzie byli pasjonatami, a artyści eksperymentatorami, bo szukanie i zdobywanie było fajne, a nie modne i polegało się na własnych opiniach i odkryciach. Teraz można większość towaru dostać zbyt łatwo, a opinie są powielanie i przerabiane na papkę, aby mózg nie musiał się zbyt zmęczyć w ich analizowaniu i przyswajaniu.

To czego mi brakuje we współczesnej muzyce, to brak poczucia wyzwania u muzyków, pomysłu na utwór i osłuchania z różnymi innymi gatunkami muzycznymi, czego wielu zespołom brakuje. Oczywiście, że ciężko jest wymyślić cos całkiem oryginalnego, kiedy ma się nad sobą ponad 50 lat muzyki rozrywkowej, ale od tego ma się mózg i odpowiednie narzędzia żeby z niego wykorzystać. Ciężko jest też tworzyć cokolwiek wiedząc, że teraźniejsze media, wytwornie i słuchacze mogą (ale nie muszą!) tego nie docenić. Jednakże gdzieś trzeba zacząć rozwiązywanie tego problemu.

Podobnie wytwórnie płytowe, jeśli macie pod sobą oryginalnych wykonawców to nie dójcie ich z kasy tylko promujcie, w końcu macie wytwórnię MUZYKI i waszym zadaniem jest wyłapywanie ciekawych wykonawców, a nie bank, który wiadomo na jakich zasadach działa.

To samo tyczy się mediów, szukajcie sami, posiadajcie swoje opinie i nie sugerujcie się poprawnością polityczną. Obecne media są albo jak grzeczne pieski, którym podaje się gotowe żarcie do przetrawienia i wydalenia, albo jak agresywni papparazzi, nie przekazujący realnego wizerunku danego wykonawcy czy stylu muzycznego. Od tego zostaliście dziennikarzami i założyliście gazety i magazyny, żeby pisać o prawdziwym stanie rzeczy, a nie wygładzać, więc zanim coś napiszecie przemyślcie to głębiej i piszcie o tym, co czujecie.

I to by było na tyle w tego rocznym podsumowaniu. Oczywiście znowu wyjdzie na to, że się wymądrzam i zadam rzeczy nierealnych, ale nie obchodzi mnie to, bo wiem co jest w stanie spowodować posiadanie własnych opinii, pasja i szukanie potrzebnych informacji.
Dzięki za czytanie i promowanie magazynu Fabryka :) Czysty rock industrialny jest jednym z gatunków muzyki zasługujących na szczególne traktowanie. Nie jest rozwojowe określanie etykietką ‘rock industrialny’ zespołów, których muzyka nie ma nic wspólnego z tym stylem muzycznym i jest jedynie jego marnym naśladownictwem. Wspierajcie prawdziwą scenę i wszystkiego najlepszego w Nowym Roku ;)

Na zakończenie tego podsumowania chciałam podziękować trzem osobom, które na bieżąco pomagają w rozwoju i egzystencji Fabryki:

Ergo – dzięki jego zainteresowaniu Fabryka jest hostowana za free przez serwis, który sam zbudował od podstaw - Darknation.pl, do tego bez denerwujących reklam czy powolnego transferu;

Brian Backlash – dobry przyjaciel i wspólnik od wywiadów, któremu dziękuję za szczerą chęć promowania dobrej muzyki i ogólnie poważne podejście do dziennikarstwa. Możecie czytać jego webzine pod adresem www.brianbacklash.com

Vesper – ciągle poparcie, kooperacja w podcastach, pomoc w tłumaczeniach i świeże pomysły, które na pewno motywują do dalszej pracy. Zerknijcie na http://hard-wired.info i www.myspace.com/dead_but_smiling

Dziękuję także dwóm dziennikarzom, którzy postanowili dla odmiany przeprowadzić wywiady ze mną: Abraham Issac (Deathcanwait Records) i Jordan Aquirre (Metal America). Oba wywiady można przeczytać w dziale Fabryka - Webmaster.

NINa
Kraków, 23.01.2007

Fabryka [Industrial Rock] webzine
www.industrialrock.net
www.myspace.com/industrialrock

Dodatki:

1. Poniżej zamieszczam listę wywiadów, które przeprowadziłam w tym roku, także wspólnie z Brianem:

09/2005: Mark A. Miller [Out Out];
10/2005: Sean Payne [Cyanotic];
11/2005: Jared Louche [Chemlab, H3llb3nt, Altered Statesmen],
Seibold [Hate Dept., Americlone, Super Sport],
Charles Levi [My Life With The Thrill Kill Kult, Project .44, Bangalore, Chemlab, H3llb3nt, Haloblack, Pig, Pigface, Sister Machine Gun, The Urban Soundtrack];
12/2005: MD Clayden [Pitchshifter, This is Menace], Eric Powell [16volt, Ringer], Jim Marcus [Die Warzau];
01/2006: VX-5 [Cynergy 67], The Strange;
02/2006: Mark Welch [Slave Unit], Gabriel Wilkinson [Microwaved];
03/2006: Joshua Steffen [Halo In Reverse], Nelson Hagood [Synchro Nine Factor], Punish Yourself;
04/2006: Screaming To God, The Paramecium, Wiktor Skok;
06/2006: Adam Grossman [Skrew, Angkor Wat, Ministry, Testify, Malekko], Cruentus, Proghma-C, DAX, Mike Carrasquillo [Isol8ed], Matt Collins [Hazmat];
07/2006: Cyber Axis, Lockdown, Drioux Galván, Chris Harris [Project .44], Adam Pask [Pask];
08/2006: Jim Davies [Victory Pill, Pitchshifter], SiNDADDY, Neil Kernon, Sean Beavan, Simon Logan, Marazene;
09/2006: Chris Bradshaw [Burning Retna], Phil „Phildo” Owen [Snow Black, Revolting Cocks];
10/2006: Stayte, Nick Beggs, Lustmord, ManufraQture;
11/2006: Human Factors Lab, Fanoe, John „Servo” DeSalvo [Bile, 16volt, Chemlab], Particle Son.

2. To także miejsce na zwrócenie uwagi na płyty, które maja ukazać się w 2007 roku:

16volt – FullBlack Habit + a remix album
Bile – Hate Radio
Bound in Oblivion – The Way Back Down
Chemlab – Stapled and Sutured (a tribute to Chemlab album)
Cyanotic – Transhuman 2.0
Hazmat – tytuł jeszcze nieznany
Isol8ed – The Scene Full of Invisibles
Nine Inch Nails – prawdopodobnie Year Zero
Malekko – tytuł jeszcze nieznany
Ministry – prawdopodobnie The Last Sucker
N17 - tytuł jeszcze nieznany
Particle Son - Amerikkkan Genocide
Project .44 – Coup D’Etat (remix album)
Rabbit Junk - tytuł jeszcze nieznany
Replica – Disconnect
SiNDADDY – hyperDISCOrdia (remix album), The King Star
Stayte - Cognitive Dissonance (The Art of Lying To Yourself)
Treponem Pal - tytuł jeszcze nieznany
Victory Pill – tytuł jeszcze nieznany

3. Linki:

Zespoły:
16volt: http://www.16volt.com/
Bile: http://www.teknowhore.com/
Bound In Oblivion: http://www.boundinoblivion.com/ oraz www.neuweltdystopia.com
Burning Retna: http://www.myspace.com/burningretna
Chemlab http://www.hydrogenbar.com/
Cyanotic: http://www.cyanotic-online.com/
eXelement: http://www.abstraktsystem.com/
Fanoe: http://www.fanoeband.com
Halo In Reverse: http://www.haloinreverse.net/
Hazmat: http://www.myspace.com/hazmatband
Human Factors Lab: http://www.humanfactorslab.com/
Isol8ed: http://www.isol8ed.com/
Lucky Striker 201: http://www.ls201.com
Marazene: http://www.marazene.com/
Mephisto System: http://www.mephistosystem.com
Ministry: http://www.ministrymusic.org/
My Life With The Thrill Kill Kult (MLWTTK): http://www.mylifewiththethrillkillkult.com
Narcosis Design, The: http://www.thenarcosisdesign.com/
Nine Inch Nails: http://www.nin.com
N17: http://www.myspace.com/n17
Particle Son: http://www.myspace.com/particleson
Pitchshifter: http://www.pitchshifter.com/
Project .44 : http://www.project44music.com
Pulse Faction: http://www.pulsefaction.com
Punish Yourself: http://punishyourself.free.fr/
Replica: http://www.myspace.com/replicanoise
SiNDADDY: http://www.myspace.com/sindaddyrocks
Society 1: http://www.society1.net/
Stayte: http://www.stayte.com/
Synchro Nine Factory: www.myspace.com/synchroninefactor
Treponem Pal: http://www.myspace.com/treponempal
Victory Pill: http://www.victorypill.com/

Wytwórnie:
http://www.thirteenthplanet.com/
http://positronrecords.com/
http://www.primordialmusic.com/
http://www.radio-valkyrie.com/