[NINa and Brian Backlash, e-mail interview, 2006-11-26]

---

NINa: Kiedy w listopadzie ubiegłego roku przeprowadzałam wywiad z Jaredem Louche i zapytałam go, o nowy skład jego zespołu Chemlab, odpowiedział: "Chciałbym pozyskać do zespołu Levy'ego [basistę grupy My Life With The Thrill Kill Kult - przyp. NINa] i wciągnąć też w to mojego starego perkusistę Servotronika, ponieważ pracuje jak mała, pieprzona maszyna." Co ty na to? Chciałbyś dołączyć do Chemlab?

Servo: W chwili obecnej nie mam planów związanych z ponownym dołączaniem do Chemlab. Wspieram Jareda we wszystkim, co robi, ale byłbym skłonny wrócić do zespołu dopiero, gdyby wrócił tez Dylan [Dylan Thomas, drugi z duetu Chemlab, o którym słuch zaginął - przyp. NINa], a na to się raczej wkrótce nie zanosi. :-) To trochę dziwne, kiedy wokaliści biorą te twoje wypociny, pozyskują nowych muzyków do zespołu, puszczają te rzeczy z taśm DAT i używają, jakby ta muza była tylko ich. Eric Powell z 16volt tez to obecnie robi. Samo życie!

Brian Backlash: Grasz na perkusji od wielu lat. Co cię szczególnie przyciągnęło do tego instrumentu? Czy grałeś na czymś innym zanim wziąłeś do ręki pałeczki?

W szczególności słuchanie jazzowych płyt mojego ojca z muzyka Dave'a Brubeck'a i Thelonius'a Monk'a. Potem spodobała mi się płyta "All The World's a Stage" zespołu Rush i to było to. Nie grałem nigdy na innym instrumencie przed nauka gry na perkusji. Dopiero później nauczyłem się grac na pianinie, które w efekcie zaprowadziło mnie w kierunku samplerow i komputerów.

NINa: Oglądałam jeden z klipow z koncertu 16volt, w którym występowałeś i musze powiedzieć, ze faktycznie grałeś jak maszyna ;) Powiedz mi, czy ciężko ci było zsynchronizować uderzenia stopy i bębnów kiedy zaczynałeś naukę gry na perkusji, czy raczej od razu sobie z tym poradziłeś jakbyś był urodzonym perkusista?

Tak, na początku było bardzo ciężko zgrać 4 ruchy ze sobą. Tak wiec nie mogę powiedzieć, ze jestem urodzonym perkusista. Nienawidzę ich! :-) W momencie, kiedy nauczyłem się już synchronizacji, to wszystko poszło OK.

Brian Backlash: Wielu perkusistów ćwiczy do standardów jazzowych. Jak wyglądają twoje ćwiczenia?

Tez tak robiłem i polecam swoim studentom. AC/DC tez się świetnie do tego sprawdza! Zazwyczaj wracam ze szkoły i ćwiczę sobie do muzyki Rush, Zeppelinów, Sabbathów itp. Pomaga zaoszczędzić czas i zapobiega nudzie podczas ćwiczeń kontrolowania bębnienia pałeczkami przez wiele godzin. Obecnie dziele ćwiczenia na kilka części. Na przykład: zaczynam od półgodzinnego jammowania, szybkiego bębnienia przez 20 minut, potem ćwiczenie kontroli pałeczek tez przez 20 min., ćwiczenia z nieparzystym czasem i wielo-rytmem przez 30 minut, a potem już wszystko, cokolwiek tylko chce i co mnie cieszy!

NINa: Perkusiści często używają słuchawek podczas koncertu. Dlaczego?

Używam słuchawek, aby słyszeć ścieżki w tle i przerywniki do mam grac. Mam to wszystko na wyposażeniu zestawu perkusyjnego, wiec nie ma znaczenia gdzie gram, bo zawsze mam właściwy podsłuch. Bardzo ważne jest, żeby lokalny inżynier dźwięku monitorujący takie ścieżki kontrolował te procesy. Uwierz mi... a co do słuchawek, to mogę zsunąć jeden z nich, by usłyszeć resztę zespołu, czego nie można zrobić mając słuchawki douszne.

NINa: W momencie kiedy przeprowadzamy ten wywiad jesteś po koncertach z Nine Inch Nails i Bauhausem, a także po europejskiej trasie z tym drugim. Daniel Ash wciągnął cię w ta trasę, prawda?

Nagrywałem z Danielem materiał na jego solowa płytę i przygotowywaliśmy się do koncertów, kiedy okazało się, ze Bauhaus ma zamiar się zreformować. Kevin Haskins, techniczny od bębnów dołączył do obozu NIN, wiec Daniel zapytał mnie czy nie chciałbym być technicznym dla Bauhausu. A ja na to: „Do diabla, pewnie, ze chce!” Uwielbiam Bauhaus, wiec byłem bardziej niż szczęśliwy moc pojechać z nimi. Zajmowałem się ich bębnami, samplerami i klawiszami od 2005r. To było wspaniale doświadczenie.

Brian Backlash: Byłeś technicznym dla Bauhausu przez całkiem długi czas. Czy niecierpliwisz się, żeby znowu z nimi zagrać? Czy jesteś zaangażowany w jakiś projekt, o którym się jeszcze nie mówi?

Od kiedy znowu mieszkam w Nowym Jorku gram ponownie w zespole Bile, to zawsze była fajna zabawa, żeby być tak głośnym i . obnoxious. z samplerami jak tylko jest to możliwe! Udzielam się tez jako muzyk sesyjny i szukam muzyków do mojego solowego projektu "Skilfull Eating Machine". Chce tez powołać do życia jakiś progresywny zespół, żeby dać upust mojemu własnemu King Crimsonowi, tkwiącemu wewnątrz mnie, wiesz? :-)

Brian Backlash: Czego wymaga praca technicznego od perkusji? Czy twoje umiejętności wyniesione z poprzednich kolaboracji przydają się w tym zajęciu?

Ta praca składa się z różnych zajęć. Jeśli chodzi o Bauhaus, to pomagałem Kevinowi projektować jego zestaw perkusyjny (np. samplery, interfejsy do midi, dyski twarde itp.), zmieniać i dostrajać drumheads, tak ogólnie mówiąc doglądać stanu technicznego bębnami, żeby się nie rozpadły podczas trasy, załadować i doglądać klawiszy Petera oraz jego pedałów od efektów, robić próby dźwięku i monitorów przed koncertami, i ogólnie być tam i pomagać we wszystkim, czego chłopaki będą potrzebować, żeby zagrać najlepszy show jaki tylko można. Nawet jeśli ma być to bieg po kolejny kieliszeczek wina dla Petera, to tez się tym zajmę. W końcu to Bauhaus! Na pewno nie zobaczycie mnie w tej roli dla, powiedzmy, Linking Park! Hahaha, fakt, ze sam jestem muzykiem bardzo pomaga w tej pracy. Wiem, czego wymagam od mojego technicznego, wiec mogę użyć tego doświadczenia w stosunku do Kevina. Poczynając od ustawień wysokości brzmienia cymbałów dla lepszego ataku, aż do wyrzucania butelek po wodzie do kosza na śmieci, żeby nie rozlewali wody nad drum riser :-)

NINa: Czy kiedykolwiek pomyliłeś się podczas koncertu, aż tak, żeby pomieszać rytm i spowodować, ze reszta muzyków się pogubi?

Prawie! Właśnie przez to nauczyłem się mieć wszystkie systemy monitorujące pod kontrola. Podczas trasy z Chemlab mieliśmy koncert w Chicago i cały czas prosiłem miejscowego technicznego, żeby mi włączył ADATa na moim monitorze. A on się cały czas mylił. Powinienem był wiedzieć, ze muzyka industrialna nie jest jego najmocniejsza strona, od momentu, kiedy spojrzał na moje samplery i zapytał: „Co to jest, do diabla? Automaty perkusyjne czy cos w tym stylu?” W każdym bądź razie, kiedy zaczął się utwór „Rivethead” nic nie słyszałem i wszedłem dopiero w 1/8ej nuty . Pozwoliłem, żeby taśma sobie leciała, a sam wyszedłem do gościa, wywaliłem go z krzesełka, wróciłem do perkusji i wskoczyłem we właściwy rytm. Jared tak bardzo się śmiał, ze sam spieprzył swoja partie.

Brian Backlash: Jakie utwory najbardziej lubisz grac na żywo?

KMFDM: Liebeslied, Drug Against War. Daniel Ash: Slice of Life, Walk on the Moon. Chemlab: Jesus Christ Porno Star, Suicide Jag. 16volt: Moutheater, Machine Kit. Bile: You Fucking Cunt, Betty Page. Sister Machine Gun: Sins of The Flesh, Torture Technique. Powermad: Slaughterhouse, Plastic Town.

NINa: Czy możesz sobie przypomnieć jaki był twój najlepszy występ, obojętnie czy na scenie, czy w studiu?

Najlepsza partie zagrałem ze swoja progresywna kapela „Us” z Minneapolis. To miało w sobie wszystko, co uwielbiam: dużo o’chops, dobre utwory i elektronikę (pomyśl o połączeniu brzmień Tool’a i Ministry!) Podobają mi się kawałki „Alkali” i „An American Porn Song” 16volt. Kiedy 16volt umarło, wraz z Mike’em Peoples’em [także ex-muzykiem 16volt - przyp. NINa] założyliśmy własną kapele i nazwaliśmy ja Spit Out Star. Było tam dużo chorej nawalanki na perkusji. Większość z moich ulubionych utworów nigdy nie była szerzej dostępna dla ludzi. Jak zwykle! :-)

Brian Backlash: Jako perkusista zawsze byłeś w tyle, za innymi muzykami na scenie. Czy kiedykolwiek rozważałeś bycie liderem zespołu?

Na szczęście nauczyłem się jak pisać utwory muzyczne kiedy byłem młodszy, wiec byłem zaangażowany nie tylko w granie na perkusji ale także w tworzenie kompozycji. Ale ostatecznie na pewno będę liderem dla mojego solowego przedsięwzięcia nazwanego "Skilfull Eating Machine". Napisałem wszystkie utwory i teksty, a obecnie jestem w trakcie szukania odpowiednich muzyków, którzy zinterpretowaliby je.

NINa: W kilku wywiadach z Danielem Ashem można napotkać na wzmiankę o wypadku samochodowym, w którym zostałeś ranny kilka lat temu. Jak do tego doszło?

To było okropne! Jechaliśmy na nasz pierwszy występ w Fordzie Expeditionie (bo nie mieliśmy jeszcze swojego koncertowego autobusu) i mówiąc skrótowo, kiedy jechaliśmy 70km/h
jakiś samochód uderzył w nas z lewego pasa. Przekoziołkowaliśmy piec razy przez cztery pasy aby zatrzymać się po naszej stronie po prawym ramieniu. Głównie zapamiętałem nasza śliczną basistkę, Patine Creme, leżącą na zewnątrz samochodu, i prawie przejechana. To było straszne. Spędziła 3 tygodnie na intensywnej terapii i przeżyła dzięki silnej psychice. Przez ponad rok musiała chodzić na rehabilitacje, włączając w to naukę chodzenia. Obrażenia reszty muzyków są niczym w stosunku do jej, ale wszyscy jeszcze w kilka lat później wyciągaliśmy sobie kawałeczki szkła ze skory! W zasadzie musiałem zidentyfikować gościa, który był winny tego wypadku, bo zwiał. Było cudownie przygwoździć go i widzieć, jak dostaje 3 lata za próbę przejechania człowieka i ucieczkę z miejsca wypadku. Pierdolić go. I pierdolić go BARDZO. Już wystarczy o tym.
NINa: Wracając do googlowania. Znalazłam twoje nazwisko powiązane z Chicagowskim Klubem Akordeonistów. Wygląda na to, ze grałeś z nimi w czerwcu na perkusji. Czy to była jakąś przerwa od rockowej muzyki? ;)

Hmmm.... Nie słyszałem nigdy o tym, a tym bardziej żebym tam kiedykolwiek grał!? Przepraszam, ale to brzmi jak żart.

Brian Backlash: Czy przez te wszystkie lata miałeś jakichś ulubionych perkusistów?

Jest mnóstwo perkusistów, którzy mnie zafascynowali, a to tylko krotka lista: Terry Bozzio, Bill Bruford, Neil Peart, Vinnie Coliuta, John Bonham, Phil Rudd, Virgil Donati, Vinnie Paul, Cevin Key.

NINa: Era Brutusa. Przepraszam, ale całkiem nie przypominam sobie tego zespołu. Czy to był jakiś mały epizod w twojej historii?
Dziewczyno, nieźle odrobiłaś swoja lekcje. Tak, Brutus był funkowym zespołem, w którym grałem mieszkając w Minneapolis. Lubię różne gatunki muzyki, a z Brutusem mogłem wypracować sobie funkowe chops.

Brian Backlash: Grałeś z wieloma kapelami industrialno-rockowymi: Bile, Chemlab, KMFDM, 16Volt... Czy jakoś specjalnie cenisz sobie ciężką muzykę industrialna, czy raczej idziesz tam, gdzie jest cos ciekawego do roboty?

Uwielbiam muzykę industrialna! I jestem dumny, ze mogę to powiedzieć!!! Dorastałem jako fan muzyki metalowej, ale moje wymagania rosły. Pomyślałem, ze to jest właśnie to czego szukam, kiedy po raz pierwszy usłyszałem Ministry i Skinny Puppy. Ich muzyka miała wszystko, czego potrzebowałem - mrok i ciężkie brzmienie zmieszane z elektronika. Kiedy dostałem pierwszy sampler, to paleta brzmień rozszerzyła się niesamowicie. To jest najbardziej punkowo-rockowy instrument jaki możesz zdobyć. Byłem fanem Chemlab i KMFDM, nawet 16volt zanim zacząłem z nimi grac. Moja praca w tych zespołach była połączona z miłością do tej muzyki i tak powinno być zawsze.

Brian Backlash: Czy możesz nam polecić jakiś dobry zestaw perkusyjny? Czy są jacyś producenci, których sprzętu należy raczej unikać?

To trudne pytanie. W tych czasach większość producentów robi dobre zestawy. Używam Tamy i Taya. DW, Yamaha, Pearl i Gretsch robią bardzo dobry sprzęt. Nie mogę sobie jakoś przypomnieć producenta, którego zestawów polecałbym unikać. Wiesz, to już zależy od własnych preferencji. Jeżeli wiesz jak go stroić i head selection, technique jak go używać, to nawet z CB-700 zrobisz cudo! :-)

John DeSalvo na Myspace

---

Fotografie pochodzą ze zbiorów Johna DeSalvo, wszelkie prawa należa do ich autorów.