Psycho The Rapist |CrackNation Records, 2007|

01. Fanglorious, 02. Hatchet Harry, 03. Elective Surgical Strike, 04. Sirvix, 05. No Imagination, 06. Remedial Math, 07. Idle Lysergic Corpse, 08. Holy Terror, 09. 200 Bodies Per Minute, 10. Penultimatum, 11. Acumen Trepanation

Acumen Nation przez ponad 20 lat swojej działalności zgromadził tyle samo fanów co przeciwników, a ich muzykę można określić jednym wyrażeniem: kochaj albo rzuć.
Jeśli jednym u AN podobają się aranżacje, gitary, bas, agresywne wokale - co można określić jako industrial rock czy industrial metal - to inni nie akceptują break-beatowej elektroniki. Jeszcze inni doceniają zespół właśnie za taki własny wkład i umiejętne miksowanie kilku dominujących gatunków muzycznych jak metal, industrial, hardcore, rock czy drum'n'bass.. Można też przejść obok AN obojętnie, bowiem ich muzyka nie posiada żadnej specyficznej głębi, jaką charakteryzowały się np. grupy Circle of Dust czy Diatribe

I mnie właśnie ich muzyka nie wciąga aż tak bardzo, nie jest to miłość od 'pierwszego przesłuchania', jak w przypadku Skrew czy Ministry, ale... przypatrzmy się faktom.
Acumen jest aktywny od ponad 20-tu lat, czyli równie długo, jak oba te zespoły. Zespół powstał w Chicago w końcu lat 80-tych pod nazwą Acumen z inicjatywy braci Jasona i Ethana Novak i... nadal tam rezyduje. Tym samym, mamy tu już kolejny zespół ulokowany w tym wietrznym mieście nad jeziorem Michigan, wspomagającym zespoły miksujące elektronikę z gitarami czy to pod postacią klubów (na sety DJ-skie, koncerty, tematyczne imprezy), czy ofertą nierzadko powiązanych ze sobą wytwórni płytowych (WaxTrax!, WTII, BitRiot, Invisible Records, CrackNation, etc).
Chicago nie bez przyczyny nazywane jest kolebką rocka industrialnego, bo stamtąd pochodzi większość klasycznych i znanych z charakterystycznego brzmienia grup należących do tego gatunku, jak Die Warzau, Ministry, My Life With The Thrill Kill Kult, Revolting Cocks, Project .44. Także Acumen Nation określa swoją muzykę taką też industrialno-rockową etykietką.

Idąc tym tropem łatwo zauważyć też, że dla wielu zespołów sceny industrial rock, powstałych w ciągu minionych dwóch dekad, AN był konkretną inspiracją, a jeśli dany zespół inspiruje, to zawsze warto bliżej się mu przyjrzeć. Grupa ta nigdy nie podążała niczyim śladem, ale uparcie kontynuowała opracowany przez siebie styl, który inne zespoły starały się powielać, szczególnie po 2005 r.
W grupie od samego początku są Jamie Duffy (programowanie) i Jason Novak (produkcja, wokale, teksty), co ewidentnie wskazuje na integrację muzyków i ich zaangażowanie w powstawanie muzyki, nie tylko w tym flagowym projekcie. Obaj oni tworzą także znany, drum'n'bassowo-industrialny projekt pod nazwą DJ?Acucrack, prowadzą też własny label CrackNation, wydający muzykę przynajmniej sześciu innych grup, z których każdy wyróżnia się charakterystycznym brzmieniem i,... w których występują albo Jason Novak albo Jamie Duffy, jak gdyby ciągle było im mało zaszczytów.

Zespół ten, pierwotnie nazwany Acumen (musiał zmienić nazwę na Acumen Nation w roku 1997 r., ponieważ istniał inny zespół o tej samej nazwie, grający rock progresywny) nagrał kilkanaście płyt, ale jak już wspomniałam powyżej, zaangażowanie muzyków w inne projekty opóźnia nagrywanie regularnych płyt AN. W latach 2000-2005 grupa nie nagrała praktycznie nic pod szyldem AN, a muzycy koncentrowali się na współpracy z kilkoma innymi zespołami oraz często koncertowali.

Wydany trzy lata temu Psycho The Rapist jest jak do tej pory najnowszym albumem Acumen Nation, równie agresywnym jak jego poprzednik, Anticore (2006 r.) Nie jest to jednak, jak dla mnie wybitna muzyka, a kompozycje pozostawiają wiele do życzenia, głównie w kontekście atmosfery. Brak tu głębi, a zamiast niej dostajemy matematycznie skonstruowane aranżacje i spore zastosowanie technologii komputerowych. Jakkolwiek nie ukrywam, że cięte riffy gitar w głównej mierze zadecydowały o recenzji tego albumu.

Najbardziej odpowiada mi ta hardcorowa i metalowa strona muzyki AN w utworach, jak "Hatchet Harry", "200 Bodies Per Minute", "Sirvix", "Remedial Math", "Holy Terror" czy "Fanglorious". Najdłuższy utwór na płycie (trwa ponad 10 minut) to dosyć rozbudowany "Acumen Trepanation", ale brakuje w nim istotnego scenariusza.
Jeśli znacie dwie poprzednie płyty 16volt, to skojarzenie z utworem "Idle Lysergic Corpse" pojawia się niemal automatycznie, natomiast "Elective Surgical Strike" powinno spodobać się fanom muzyki Front Line Assembly.
W zasadzie nie ma na tej płycie słabego utworu, jedynie "Penultimatum" zniechęca mnie za każdym razem za zbyt duży udział elektroniki i popowe refreny. I tak naprawdę, gdyby zdjąć całą tą elektroniczno-gitarową otoczkę z większości utworów, to pojawiłyby się... zwykłe piosenki pop.

Niewątpliwie warto zapoznać się z twórczością tego zespołu, zaczynając albo Anticore lub Psycho The Rapist, albo od debiutu Trasmissions From Eville z 1994 r., utrzymanego w stylu muzyki coldwave. Niewiele grup potrafiło wypracować swój własny styl, a te którym się to udało, zostały szybko podrobione przez mniej pomysłowych kopistów.
Z Acumen Nation wyodrębiło się kilka innych projektów jak Iron Lung Corp., The Clay People, Headcase, Czar, Fawn, Anhüsse, a wszystkie z charakterystycznym, dynamicznym brzmieniem. (NINa, 27/07/2010)

Official | on Last.fm | on Discogs | on Myspace