Killing The Machines |Kowch, 2010| 
01. Intro (We Will Destroy), 02. Behind The Sinister, 03. It’s Over, 04. Killing The Machines, 05. Passive Transmissions, 06. MASSMEDIAPARANOIA, 07. Keep It In, Keep It Out, 08. Hatemaker, 09. Out Of The Void (feat. Sum Of Daze), 10. Psycho Bug Stomper (Splattered Mix), 11. Skullgrinder, 12. Subliminal Lootings, 13. It’s Over (Defrag Mix)
Kowch to solowy projekt Brytyjczyka Neila Murray’a, chocia¿ pojawiaj± siê w jego nagraniach zaproszeni go¶cie. Jego muzyka, to przede wszystkim ¶wietne pomys³y na instrumentalne, bardzo dobrze zaprojektowane kompozycje, lekkie, ¿ywotne, zwiewne, inteligentne, oparte na bardzo dobrze opanowanej grze na gitarze (“Hatemaker”), oraz po³±czeniu riffów z elektronik± (“Subliminal Lootings”), sk±d niedaleko ju¿ do rocka industrialnego (“Behind The Sinister”, “Out Of The Void (feat. Sum Of Daze)”, “Psycho Bug Stomper (Splattered Mix)”). Kto¶, kto zna siê na muzyce lub tylko s³ucha wielu gatunków muzycznych, us³yszy ró¿ne wp³ywy w muzyce Neila, nie tylko wy¿ej wspomniane, ale tak¿e etniczne (“Passive Transmissions”), indie (“Keep It In, Keep It Out”), alternatywne (“It’s Over”), nowo-falowe, rockowe (“Killing The Machines”, “Skullgrinder”). W muzyce Kowch nie s³ychaæ jednak¿e nachalnie ¿adnych szablonów typowych dla konkretnych stylów muzycznych, i ju¿ sam ten fakt przemawia na korzy¶æ utalentowanego muzyka.
Moje ulubione utwory to “MASSMEDIAPARANOIA” za atmosferê niepokoju i doskona³e riffy jak u Pink Floyd czy King Crimson, oraz za bardzo dobrze zbudowan± konstrukcjê utworu i zastosowane aran¿acje. Podobnie, druga pere³ka “Hatemaker” wpad³ mi od razu w ucho ze swoimi bardzo ¿ywotnymi riffami gitar i dobrze dopasowan± perkusj± oraz basem, które nie pogr±¿aj± gitar. Bardzo dobrze s³ucha³o mi siê tak¿e “Passive Transmissions”, bo dziêki tym etnicznym dodatkom i gitarowym riffom, muzyka przep³ynê³a przeze mnie spokojnie, a ja nie odrywa³am siê przez ¼le zastosowane sample, czy beat perkusji, jak to bywa czasem u innych wykonawców.
Na p³ycie Killing The Machines 95% utworów (poza “It’s Over” i “MASSMEDIAPARANOIA”) to wersje instrumentalne, i tak sprytnie skonstruowane, ¿e brzmia³yby poprawnie i z wokalami jak i bez nich. Lekkie, gitarowe riffy Neila doskonale zastêpuj± wokale i nie da siê zaprzeczyæ jego talentowi w tym kierunku. Gdyby jednak przyj±æ, ¿e Neil postara siê kiedy¶ o wokalistê lub wokalistkê, to niew±tpliw± ozdob± jego muzyki by³by g³osy zbli¿one do g³osów takich wokalistek, jak Tori Amos, Deborah Dyer (Skunk Anansie), Lucii Cifarelli (KMFDM), Hanin Elias (Atari Teenage Riot), lub bardzo wyraziste, ‘hard-rockowe’, mêskie wokale. Na pewno nie bêd± pasowa³y ordynarne, ¿eñskie g³osy, ani zniewie¶cia³e emo czy depresyjne gotyckie zawodzenie, ani ¿adne industrialne przestery, bo szybko zniszczy³yby ca³y efekt muzyki zawartej na tym albumie.
Muzyka doskona³a dla inteligentnych s³uchaczy, którzy wymagaj± o wiele wiêcej ni¿ odmó¿d¿aj±ce, marszowe rytmy albo nudne remiksy. P³yta udostêpniona zosta³a przez wykonawcê dos³ownie wczoraj (26.03.2010 r.) do darmowego ¶ci±gania i dodana do listy interesuj±cych pozycji p³ytowych w dziale Download magazynu Fabryka. (NINa, 27/03/2010)
http://www.myspace.com/thekowch | http://www.reverbnation.com/kowch