Tales of Agony |Warhog Records, 2000| ++++01. Hatred, 02. Brushing My Faith, 03. Rainmaker, 04. Diver's Dance, 05. Welcome, 06. Hollow, 07. Good Time, 08. Eye's (...of a Kind), 09. Unpipe, 10. Echoes, 11. Y2K (True Revelation), 12. Turtle Passage
Kx to moje tegoroczne, dosyæ niespodziewane odkrycie. Co bardziej istotnie, Kx ju¿ niestety nie istnieje, a jego za³o¿yciel Marinho Nobre ma spore wziêcie jako muzyk tworz±cy wysokiej jako¶ci soundtracki, co oczywi¶cie nie oznacza, ¿e Nobre odci±³ siê od ciê¿kiej muzyki. Wrêcz przeciwnie, w miarê wzrostu zapotrzebowania, byæ mo¿e jeszcze kiedy¶ us³yszymy nowy materia³ Kx!
Najczê¶ciej sprzedawan± p³yt± Kx jest jednak „Tales of Agony” z dwunastoma utworami utrzymanymi w stylu nowojorskiego hardcore, przeplatanego metalem industrialnym. Co uderza od razu, to brak wy¶wiechtanych rytmów i rozwi±zañ melodycznych tak czêsto stosowanych przez obecnie istniej±ce grupy tego gatunku muzycznego. Od dawna uwa¿am, ¿e przysz³o¶æ industrial-metalu pod postaci± np. 'hardcore-industrial' nale¿y w³a¶nie do zespo³ów ³±cz±cych szorstkie brzmienie hardcore z rockiem i metalem industrialnym. Pole to nie zosta³o jeszcze dostatecznie rozpoznane, a zespo³y, które wesz³y g³êbiej w taki nurt mo¿na policzyæ na palcach jednej reki; dla przyk³adu podam znane ju¿ czytelnikom Fabryki amerykañskie grupy takie jak Slave Unit czy Vein Cage.
Pierwotnie znalaz³am „Tales of Agony” na amerykañskim serwisie Rhapsody, gdzie wszystkie utwory zosta³y udostêpnione do ods³uchu. Tyle, ¿e Amerykanom. Chc±c ods³uchaæ ich online z Polski, serwis pokazuje informacjê, ¿e nasz kraj nie jest obs³ugiwany. Sprawa dla Brukseli. Niemniej jednak, Marinho by³ sk³onny wys³aæ mi "Tales of Agony" i "DNA" do recenzji w podziêkowaniu za ofertê wywiadu dla Fabryki (dostêpny w anglojêzycznej wersji tego magazynu).
Kx powsta³ pod koniec lat 90-tych w Nowym Jorku jako solowy projekt Marinho Nobre po rozpadzie jego poprzedniej grupy Wrekage. Na potrzeby koncertów do grupy do³±czyli Jose 'Yoggy' Grey, Eddie Weber (przez 5 lat by³ basist± w grupie hardcorowej grupie Overdose), Billy Moreira, a w 2001 r. tak¿e John Macaluso (by³y perkusista w miêdzy innymi TNT oraz Yngwie Malmsteen).
Niektóre z utworów s± dosyæ szorstkie ('Brushing My Faith', 'Y2K', ), ale niektóre maj± taneczne wibracje i ca³kiem dobrze nadaj± siê nawet na imprezy ('Rainmaker', 'Diver's Dance', 'Unpipe'), chocia¿ ci±gle zachowuj± swój zadziorny charakter z ostrymi gitarami na pierwszym planie. Utwór 'Y2K (True Revelation)' powinien zainteresowaæ tak¿e fanów zespo³u Biohazard, jako, ¿e w jego nagrywaniu bra³ udzia³ Evan Seinfeld, niegdysiejszy basista i wokalista tej hardcorowej grupy z USA.
Multi-intrumentalista Nobre po zawieszeniu Kx, skoncentrowa³ siê na tworzeniu muzyki do filmów (np. 'Left For Dead', 'World Citizen', 'Secret Game', 'Al Qarem') , które to pole dzia³alno¶ci przynosi mu od lat zas³u¿one nagrody. Premiera najnowszego filmu science fiction „Human Race”, z muzyk± w ca³o¶ci przygotowywan± obecnie przez Nobre, powinna mieæ miejsce jesieni± tego roku. Marinho nie odwo³uje siê jednak¿e od muzyki hardcore-metal-industrial, a w 2001 r. bra³ udzia³ tak¿e w nagrywaniu p³yty Sepultury „Nation”, jako dodatkowy projektant d¼wiêku.
Swoje komentarze odno¶nie muzyki zarówno Kx i soundtracków Marinho mo¿ecie zamie¶ciæ na http://www.myspace.com/marinhonobre (NINa)
DNA |Warhog Records, 2004, ++++|1. Crucify, 2. Invisible Pain, 3. Corporate, 4. Broken Record, 5. Still, 6. OABSM, 7. Birds of Prey, 8. Faithless God, 9. Oxymoron, 10. Sitting Ducks, 11. Hilo Sky,
12. Good Time (The Avalanche Remix), 13. Elektrohell
O ile debiutancka p³yta „Tales of Agony” zawiera³a jeszcze krótkie utwory oparte na typowo hardcorowych brzmieniach, o tyle „DNA” pokazuje ju¿ g³êbsze zainteresowanie Marinho Nobre muzyk± filmow±. I nie chodzi tu o poetyckie i pe³ne napiêcia zwroty, ale konstrukcjê utworów, rozwijan± w bardziej zaawansowany sposób.
Na "DNA" nie brak oczywi¶cie industrialnych rozwi±zañ wynikaj±cych z ³±czenia elektroniki i gitar ('Oxymoron', 'Crucify', 'Elektrohell', 'Birds of Prey' i 'Corporate'), utrzymanych ci±gle w klimatach nowojorskiego hardcore, a tak¿e gitarowych popisów w 'Good Time' (gdzie cofamy siê chyba do czasów ¶wietno¶ci Van Halen) i 'Sitting Ducks' (podobieñstwa do muzyki Motorhead, np. do 'Ace of Spades').
Na uwagê zas³uguj± 'Invisible Pain' z elementami hardcore i alternatywnego rocka oraz 'Broken Record' - zwa¿aj±c na datê wydania p³yty, to utwór ten nadal prezentuje siê bardzo ¶wie¿o, z zarówno mocnymi riffami gitar, jak i delikatnym u¿yciem syntezatorów, miejscami przypominaj±cymi nawet brzmienie organów Hammonda.
Poza tym ta p³yta to ca³a gama ró¿nych, interesuj±cych i dynamicznych stylów muzycznych, wliczaj±c w to tak¿e balladkowy rock w stylu Jethro Tull ('Hilo Sky'), smooth jazz ('Still') i funky w stylu RHCP ('Faithless God') z klangowanym basem na pierwszym planie. To jednak wyj±tki, i mo¿e trochê nie najlepszym rozwi±zaniem by³o umiejscowienie 'Still' zaraz po agresywnym 'Broken Record'.
Album jak najbardziej godny polecenia i liczê na to, ¿e bêdzie bardziej dostêpny poprzez ró¿ne, legalne serwisy muzyczne jak iTunes czy CD Baby. (NINa)
http://www.myspace.com/marinhonobre | www.marinhonobre.com | http://www.facebook.com/pages/Marinho-Nobre/39378936149 | http://cdbaby.com/cd/kx