Autraumaton |2009, Synthetic Entertainment, +++|

1. All the Same, 2. Harder to be True, 3. Selfish Nature, 4. The Strings Inside, 5. Faith in Yesterday, 6. Collapse, 7. Distant Blue Skies, 8. My Love, My Blood, 9. Tell Me Lies, 10. Evidence of the Fall

The Rabid Whole to obecnie oczko w głowie Denyssa McKnighta i Mark Sommera, którzy poza działalnością w kanadyjskim Left Spine Down, wyłapują perełki dla swojego labela Synthetic Entertainment .

Zespół pochodzi z Kanady i liczy czworo młodych muzyków: Andreas Weiss (wokal/gitara), Sheenah Ko (klawisze), George Radutu (gitara) i Alex Ready (perkusja).
Zespół działa na muzycznej scenie od 2007 r., kiedy to spotkali się po raz pierwszy w kanadyjskim Saskatchewan jako całkiem obcy sobie ludzie.

Muzyka The Rabid Whole ma jak dla mnie dwa oblicza. Jedno to nieco popowe piosenki oparte na eletroniczno-rockowych motywach, drugie to muzyka o bardzo wysokiej jakości produkcji, w której słychać także rockowego ducha. Nie mogę się jednak oprzeć wrażeniu, że wydźwięk poszczególnych utworów jest wzorowany na co bardziej popularnych utworach NIN, zwłaszcza pochodzących z ich niedawnej twórczości, co najbardziej uwydatnia się w tych samych momentach zejścia się gitar i wokali, z tym samym napięciem emocjonalnym. Co do 'słodkości' utworów; tu wyraźnie pojawiają się fascynacje muzyką Collide ('The Strings Inside', 'Evidence of the Fall'), a podobną drapieżność pochodzącą z zastosowania gitar słyszeliśmy np. w utworach Stabbing Westward ('Tell Me Lies').

Powyższe inspiracje oczywiście są jak najbardziej na miejscu i poza wpływami pozostaje już tylko dużo pracy samych muzyków, a także inżynierów dźwięku, bo jak już wspomniałam, jakość nagrań i mastering jest utrzymany na bardzo wysokim poziomie. Produkcją płyty zajęli się Karl Schubach & Andreas Weiss, a masteringiem Shaun Thingvold.

Co do konkretnych utworów, moją uwagę zwrócił utwór 'Selfish Nature', który zazwyczaj określa się jako 'killer' ;) Rozwibrowany, doskonały do tańca, a jednak z gitarami i łatwym do zapamiętania refrenem, prostym rytmem i niesamowitą dynamiką – po prostu electro-rockowy następca najbardziej roztańczonych piosenek Miami Sound Machine! Końcowy akord jednakże brzmi, jak gdyby zespół nie bardzo wiedział co wstawić w to miejsce. Podobno wstęp i zakończenie dla utworu to najgorsza część pracy.
Hitem tej płyty jest także utwór 'Collapse' z prostym, lecz chwytliwym refrenem, i co tu dużo ukrywać, tanecznym rytmem. Smaczku dodaje tonacja głosu wokalisty, który potrafi brzmieć i kusząco i drapieżnie.

Pomoc Synthetic Entertainment jest niewątpliwym atutem przetargowym w czasach, gdzie raczej na labele liczyć nie można, a zespoły produkują muzykę na bazie zapasów z domowego budżetu. Projekt ten otrzymuje bardzo dobrą promocję, a po wydaniu tego nowiutkiego albumu rysuje się dla nich piękna, a już na pewno bardzo koncertowa przyszłość.

Płyty Autraumaton słucha się przyjemnie, chociaż ma swoje momenty agresji. Muzyka jest bardzo zróżnicowana, dobrze wyważona klimatycznie, przemyślana i zrealizowana. W zasadzie 80% tych utworów mogłaby być hitami, które w latach 80-tych promowano by na MTV, w latach 90-tych wydawano by na singlach w wersjach amerykańsko-europejsko-japońskich, a obecnie podążając za rozwojem technologii i większą swobodą muzyków i labeli w zarządzaniu swoją własnością – mogą przyjąć jakąkolwiek formę promocji w walce o nowych fanów.
The Rabid Whole nie jest jednakże aż tak osamotniony na scenie, bo jednym z nowych zespołów nagrywających podobną muzykę na równie profesjonalnym poziomie jest np. szwajcarski Mephistosystem. Trzy gwiazdki za przebojowość, spójność pomysłu i wysokiej jakości wykonanie. (NINa)

---

http://www.therabidwhole.com | http://www.myspace.com/therabidwhole