FABRYKA - Encyklopedia Rocka i Metalu Industrialnego

EP2010 |Promonium Jesters, 2010|

Heart Beatings, Rust (long), Scar Master, Omnicide

EP2010, pomimo niezbyt oryginalnego tytułu, jest jedną z najlepszych pozycji w dyskografii Promonium Jesters. Ten kanadyjski zespół cały czas stara się wychodzić z oryginalną muzyką i za każdym razem znajduje kolejnych fanów. A fani przyciągani są zarówno perfekcyjnym wykonaniem, ciekawymi aranżacjami, ale także pewnymi podobieństwami muzyki Promonium Jesters do Skinny Puppy. Od tego porównania akurat nie da się uciec, a i sam zespół chyba nie odcina się od takich inspiracji.

Cztery utwory na tej EP to aranżacje oparte głównie na elektronice i powtarzających się rytmach (chociaż rozbudowywanych w miarę odtwarzania utworu), jakkolwiek gitarowe riffy zostały wplecione w tło utworu „Omnicide”. Natomiast w „Rust” i „Scar Master” (to mój typ na tej EP, bo od razu wpada w ucho!) pojawia się dominująca linia gitary basowej, typowa dla muzyki coldwave lat 80-tych i wczesnych 90-tych lub tej spod znaku WaxTrax! (MLWTTKK, Dessau, wczesnego Ministry). EP-ka wciąga i polecam zapoznanie się z nią. (NINa, 14/07/2010)

Psychic Warfare |Promonium Jesters, 2008|

1. Futurekill, 2. Project XJYPT, 3. Noosphere Sentinals, 4. For Your Protection, 5. Soft Targets, 6. Send Us Your Thoughts

Płytę rozpoczyna utwór Futurekill wprowadzając niepokojące rytmy, by za moment przemienić się w dynamiczny utwór, napędzany beatem i riffami gitar. Rozwrzeszczane wokale, przefiltrowane przez efekt zniekształcający i szaleńcze tempo, przywodzą na myśl płyty Skinny Puppy. Osobiście za nimi nie przepadam, bo ich utwory wydają mi się albo zbyt proste albo zbyt chaotyczne. Jednakże Promonium Jesters przeskoczył Skinny Puppy o szczebel wyżej, wzbogacając swoje inspiracje o takie właśnie wielowarstwowe i jednocześnie harmonijnie brzmiące kompozycje, gdzie czynnikami wygładzającymi są gitara i bas. I może właśnie tego basu brakowało w nagraniach Skinny Puppy.

Następy utwór Project XJYPT także nosi w sobie echa muzyki Skinny Puppy, a także innego kanadyjskiego zespołu – Frontline Assembly. Muzycy Promonium Jesters także są Kanadyjczykami, więc zbieżność ta nie jest przypadkowa. Mnogość interesujących zespołów z rejonu Vancouver odcisnęła piętno na historii muzyki industrialnej, więc przypuszczalnie taki los czeka także Promonium Jesters.

Na tej płycie brzmienia industrialne mieszają się z coldwave, ale także z mroczną odmianą new romantics z lat 80-tych, i takie wrażenie odnoszę przede wszystkim po przesłuchaniu genialnego utworu Noosphere Sentinals. Czyste skojarzenie z muzykę grupy The Danse Society przychodzi mi na myśl niemal automatycznie, a to, co dzieje się w tym utworze, poruszy niejedno serce tych z was, którzy wyrośli na mrocznej muzyce elektronicznej lat 80-tych. W Noosphere Sentinals pojawia się nawet brzmienie perkusji celowo stylizowane na lata 80-te, które brzmi bardzo archaicznie, z jakimś brudnym pogłosem, ale po rozmowie z muzykami PJ, zapewniam, że jest to i zabieg celowy i mądre posunięcie. To samo dotyczy gitar i klawiszy. Jedynie beat i podkład na samplerach brzmią nowocześnie. Do tego wszystkiego dochodzi wspaniale brzmiący, głęboki bas, jaki mogliśmy usłyszeć w nagraniach The Sisters of Mercy, a do tego feeria dźwięków w tle. Pod koniec pojawia się też pewne nawiązanie do 'Just Like You Imagined' Nine Inch Nails.

Naprawdę już dawno nie słyszałam czegoś tak dobrze zaaranżowanego i przenikającego wszystkie zmysły. Szkoda, że utwór się kończy, bo chce się go słuchać bezustannie. Jak gdyby na pociechę, zespół przygotował kolejny majstersztyk pt. For Your Protection, także utrzymany w stylu Skinny Puppy, ale z mocniejszymi gitarami i nieco hip-hopowym rytmem.

W Soft Targets, elementem dominującym jest nie tylko gitara, ale głównie samplery, syntezatory, krzykliwe wokale i jakieś bio-mechaniczne odgłosy w tle. Gitara wchodzi gdzieś w połowie utworu, w otoczce uporządkowanego chaosu, wygenerowanego na samplerach. Końcówka utworu jest zaskakująca, atmosfera przerzedza się, i zostaje tylko lekki riff oraz sample, a po chwili ta hałaśliwa maszyna znów kontynuuje swój ruch.

Ostatnia kompozycja Send Us Your Thoughts to bogata brzmieniowo suita, pełna szumów fal radiowych i niejako odgłosów zarejestrowanych z kosmosu. Pojawia się też nieco zagubiona i zapętlona gitara, niczym ta, w kompozycjach zespołu King Crimson, a potem riff przybiera na sile i zostaje podmieniony na dźwięk jakiejś futurystycznej maszyny.
Sample stworzone przez Promonium Jesters są jak najwyższej jakości i niesamowicie ciekawe, niosące dużo skojarzeń i budzące wyobraźnię. Ta kontrolowana improwizacja ciągnie się jeszcze przez jakiś czas i tu ujawnia się kolejny punkt dodatni dla zespołu – ich utwory są dosyć długie, ale zbudowane we wciągający sposób. Jeden dźwięk wymienia drugi i w taki sposób kompozycja jest rozwijana.

Tak kończy się Psychic Warfare, płyta niezwykła, pomysłowo zaaranżowana, profesjonalnie zrealizowana i miejmy nadzieję, wkrótce gotowa do sprzedaży. Niewiele płyt z gatunku muzyki industrial potrafiło aż tak poruszyć moją wyobraźnię, podobnie jak bardzo niewiele ambientowo-noisowych nagrań, teoretycznie ukierunkowanych na rozwijanie pewnych wyobrażeń, potrafiło utrzymać mój umysł w stanie zaciekawienia.

Bardzo polecam też inny album Promonium Jesters "Your Face" i jestem przekonana, że nikt nie rozczaruje się muzyką tego nie nowego, ale ciągle mało znanego zespołu z Kanady. (NINa)

Your Face |P in a Circle Records, 2007|

1. The Terrorist In My Bed, 2. One Over Infinity, 3. Heavy, 4. Sorrow Is Corrupt Love, 5. Impermanence, 6. Ó^? Óo? ´?^ç, 7. Phi, 8. Scrub Your I's, 9. 006, 10. YOUR FACE

Tym razem dostałam od zespołu jedno z bardzo rzadkich wydań CD, z ręcznie wykonaną okładką i pudełkiem. Płyta zawiera wszystko to, czego spodziewałąm się, przesuchując niektóre z utworów zamieszczonych na profilu zespołu na Myspace - dziesięć zgrabnych, wściekle wykonanych i metalowo-industrialnych kompozycji niepozbawionych oryginalności. Promonium Jesters to zespół kanadyjski, założony w 1994 r. przez szkolnych kolegów Grega Coxa i Ethana Moseleya. W latach poźniejszych do zespołu dołączyli Rob Moseley, Dereck Mathers, Tyler Noble i Dave Miller, a grupa z eksperymentalnej elektroniki przeistoczyła się w maszynerię napędzaną przede wszystkim gitarami, gdzie nie brak też wpływów rocka progresywnego (konstrukcje kompozycji w stylu np. Dream Theatre). Koncertowali z Merzbow, Schizoid czy też Nanochrist.
Your Face to dziesiąty album zespołu. Utwór Impermanence pokochają fani starszego, bardziej agresywnego Skinny Puppy i NIN. Somehow Scrub Your I's zwrócił moją uwagę nawet zanim go przesłuchałam, ale jest to zdecydowanie najlepszy na tej płycie, bardzo rozwijający się utwór, który ma w sobie i brzmienia progresywne i gitarki w stylu NIN. Jeśli nudzą cię nagrania znanych już zespołów z tego gatunku muzycznego, to pokochasz oryginalność Promonium! Grupa pracuje obecnie nad nową płytą, więc po newsy odwiedźcie ich na Myspace. (NINa)