Systematyka:
Domena: eukarionty
Królestwo: rośliny
Klad: rośliny naczyniowe
Klad: Euphyllophyta
Klad: rośliny nasienne
Klad: okrytonasienne
Klad: jednoliścienne
Rząd: żabieńcowce
Rodzina: obrazkowate
Podrodzina: Monsteroideae
Rodzaj: Scindapsus
Gatunek: Scindapsus pictus
Synonimy: Scindapsus argyraeus
Odkrycie i nazwa rośliny zostały opublikowane w połowie XIX w., czyli w czasie ekspansywnej kolonizacji oraz podróży morskich do egzotycznych krajów zainicjowanych przez europejskich botaników, geografów, kolekcjonerów, ale i handlarzy. Scindapsus pictus występuje w naturze w krajach o wilgotnym i ciepłym klimacie, jak Bangladesz, Tajlandia, Borneo, Jawa, Sumatra, czy na Filipinach. Stąd też uprawiany amatorsko w mieszkaniach, najlepiej udaje się w warunkach zbliżonych do naturalnych - w szklarenkach, akwariach i podobnych, izolowanych, jasnych, ciepłych pojemnikach zawierających podwyższoną wilgotność powietrza.
Pędy Scindapsus pictus są dosyć kruche w porównaniu do większości rodzajów Epipremnum i Philodendron. Powierzchnię liścia po zewnętrznej stronie pokrywa tzw. kutner (meszek), który już sugeruje preferencje klimatyczne tej rośliny, podobnie jak morfologia Ph. verrucosum, Ph. squamiferum czy Ph. andreanum.
Dzięki korzonkom powietrznym/czepnym, tak jak i u filodendronów oraz epipremnum, pędy potrafią przyczepiać się do kory drzew rozkładając symetrycznie liście na boki. W sprzedaży i uprawie domowej znajdują się jednak najczęściej egzemplarze sadzone w wiszących pojemnikach.
Wzór na liściach - raz występuje więcej koloru zielonego, a u innych srebrzystego - różni się do tego stopnia, że czasami rośliny te sprawiają nieco problemów w identyfikacji.
Data: 2015
Stan wyjściowy: dwie jedno-liściowe ukorzenione sadzonki
Podłoże: ziemia torfowa
Nawóz: -
Oświetlenie: 40 cm od okna
Terrarium: tak
Uprawa:
nr 1 maj - kwiecień 2015
nr 2 2017
marzec - lipiec 2018
2019 - nie mam, sprzedałam.
kwiecień 2015
Roślinki wątłe i kruche, ciężko powiedzieć, czy się przyjmą mimo posiadanych korzonków. Umieszczone w słoiku z wodą, bez nawozu.
maj 2015
Wraz z zakupem terrarium, Scindapsus został przesadzony do kwaśnej ziemi torfowej (podłoże dla iglaków) i umieszczony w doniczce 5x5 cm.
Aktualizacja: Scindapsus zgnił, nie pamiętam już kiedy, ale zapewne w tym samym roku.
Scindapsus pictus - nowa roślina z marketu
Data: listopad 2017
Stan wyjściowy: kilka sadzonek ok 13 cm w doniczce o średn. 10 cm
Podłoże: ziemia torfowa
Nawóz: pałeczki nawozowe z obornikiem
Oświetlenie: 40 cm od okna
Terrarium: tak, nieogrzewane (ale stoi 10 cm od kaloryfera)
Link do albumu
Scindapsus w bardzo ładnym stanie, kilkanaście już rozwiniętych i parę dopiero rozwijających się liści. Podłoże lekko podlane. Wzrost dosyć powolny, ale jest okres zimowy, światła mało.
marzec 2018
Zgniła podstawa jednego z pędów (charakterystyczne zwinięte, wiotkie liście). Podlewałam umiarkowanie, ziemia w większej części była sucha między podlewaniami, a jednak Scindapsus pictus jest tak delikatny, że i taka ilość wody była nadmierna. Odcinam część, resztę umieszczam w słoiku z wodą - na tym pędzie jest tylko jeden mały, zdrowy korzonek, szanse odratowania niewielkie.
lipiec 2018
Sprzedałam Scindapsusa, bo założyłam małą kolekcję Begonia rex i potrzebowałam całej szklarenki dla nich. S. pictus jest wyjątkowo wrażliwą rośliną i sądzę, że w zimie doszłoby u mnie do jej zalania. Mam jeszcze jeden mały pęd w słoiku z wodą, który wytworzył inny korzonek w najmniej spodziewanym miejscu, po przypadkowej utracie pierwszego korzenia. Nie sądziłam, że da sobie radę, ale po raz kolejny przyroda zaskakuje swoją walką o przeżycie, tym łatwiej w sezonie letnim. Ponieważ pęd jest mały i rośnie bardzo wolno, na pewno przed jesienią i już w podłożu trafi do szklarenki z begoniami.
Tekst i opracowanie: Katarzyna 'NINa' Górnisiewicz. Zdjęcia: z archiwum autorki. Kopiowanie, powielanie i reprodukcja powyższego tekstu i/lub autorskich zdjęć bez zezwolenia autorki jest zabroniona.